maandag 31 januari 2011

Ligt het aan mij?

Vorige week woensdag ben ik met een oud-collega wezen lunchen en hebben we bij haar op kantoor (dus bij mijn oud-werkgever) nog even thee en koffie gedronken. Ik ben daar in 2000 weggegaan, we zijn nu bijna 11 jaar verder en mijn oud-collega loopt nog steeds tegen dezelfde problemen aan als waar wij toen samen tegen aan liepen.
Donderdag belde mijn laatste werkgever of ik komende week nog even kon komen helpen met een bepaalde facturering. Nog afgezien van het feit dat dit een enorme motie van wantrouwen is naar mijn opvolgster, is het tekenend voor de werksituatie in dat bedrijf. Vandaag heb ik mijn eerste dag daar erop zitten en morgen draai ik nog een dagje mee. Maar dan vind ik het ook wel weer voldoende. Ik had gehoop dat mijn opvolgster in staat zou zijn daar een aantal dingen te veranderen, met name op personeelsgebied. Zij leek mij daar zeer geschikt voor (minder een stresskip dan ik) maar het is haar niet gelukt. Sterker nog, vandaag gaf zij toe dat ik in veel dingen gelijk heb gehad/gekregen.
Ik wil helemaal geen gelijk. Ik wil gewoon dat iedereen met een fijn en opgewekt gevoel zijn werk kan doen, in een hele fijne en gezellige sfeer. Maar zo langzaamaan zit ik mij af te vragen of dat wel mogelijk is. Terugkijkend is er bij al mijn werkgevers wel iets mis geweest met de sfeer. Of ik ben er extreem gevoelig voor, dat kan natuurlijk ook.
Mijn andere oud-collega's waren in ieder geval wel erg blij mij weer even te zien en dat doet toch wel goed. Evenals de software-leverancier die het leuk vond om mij nog weer eens te spreken.

Verder nog een mail gehad waarvan het antwoord duidelijk een gevolg was van niet goed lezen of niet goed snappen. Voor de zekerheid Man nog even mijn mail laten lezen, maar volgens hem was mijn mail duidelijk genoeg. Het zal dus inderdaad een kwestie van niet goed nadenken zijn geweest. Maar na 4 van zulke mails word ik er toch wel heel erg moe van.

En nu hou ik op met klagen. De laatste tijd ben ik extreem moe en dat beïnvloed mijn humeur een beetje. Nog even snel een sudoku en dan mijn bed in. Volgens mij willen de chins ook dat het licht uit gaat.

1 opmerking:

  1. Zo, lig jij er vroeg in dan! Altijd apart om weer op je oude werk te komen.

    Wel herkenbaar, ik heb dat op mijn werk ook al zo lang. Dan wil je iets veranderen maar het Lukt Gewoon Niet. En dan uiteindelijk is het: waarom heb je daar niets aan gedaan? Waaaah!

    Niet te veel mee zitten hoor, is inderdaad erg zonde van je humeur!

    BeantwoordenVerwijderen