Vorige week schreef "Pourquoi Pas" over de problemen bij chinchilla-opvang Vida Nueva. Onze kat is in 2009 overleden en na bijna 2 jaar zonder beestjes, miste ik dat toch wel erg. Dus na overleg met Man (hij is allergisch voor beestjes) toch besloten contact te zoeken met de chinchilla-opvang. Vandaag was de "keuringsdag".
Wat ik bewonder in Ellen van de opvang, is dat het water tot aan haar lippen staat, maar dat ze toch voet bij stuk houdt in het zoeken van mensen die geschikt zijn om chinchilla's te huisvesten. Hoewel ik veel ervaring heb met cavia's, een monsterlijk konijn en een kat, is mijn ervaring met chinchilla's 0,0. Dus terecht dat Ellen wou weten wat voor vlees zij in de kuip heeft. Man nam 's middags een paar uur vrij om ook mee te kunnen, en zodoende stonden wij tegen 13.30 uur bij de opvang op de stoep. Daar werden we langs alle her te plaatsen chinchilla's geleid en kregen we tekst en uitleg over de families die bij elkaar in 1 kooi leven. Het waren er heel veel, allemaal even schattig en hun eigen, meestal zielige, verhaal.
Nadat we alles chins (zo worden ze genoemd door hun eigenaren, het scheelt in ieder geval tikwerk) gezien hadden, werden we alleen gelaten zodat Man en ik samen konden overleggen welke chins het beste bij ons zouden passen. Voordat we alleen gelaten werden om na te denken, vroeg ik toch maar even voor de zekerheid of ze ons wel chins toevertrouwde. Het heeft weinig zin te overleggen als je eigenlijk niet geschikt wordt geacht. Maar gelukkig kregen we haar vertrouwen en kon het grote wikken en wegen beginnen. En dat was best moeilijk, zeker als je keuze hebt uit zo'n 60 beestjes die allemaal op zeer korte termijn een tehuis moeten hebben.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor 3 chins die in 1 kooi zaten: 2 broertjes en 1 zusje, 1 wit en 2 zwartgrijs. We gaan nu regelen dat we over de juiste transportmiddelen beschikken om ze op te halen en dat we hier in huis alle benodigdheden hebben om ze hier een zo fijn mogelijk thuis te geven. Zodra de uitbreiding van ons huishouden een feit is, zal ik een mooie foto van de chins plaatsen.
Toch loop ik nu niet juichend van vreugde door het huis heen. De redenen waarom de opvang moet sluiten zijn zeer verdrietig en het persoonlijke leed van Ellen en de rest is diep triest. Ik zit zelf niet op een sociale netwerksite, maar je kunt meer info over de opvang vinden via: http://vida-nueva.hyves.nl/
Er zijn nog meer chins die een goed tehuis nodig hebben, en voor een vrijwillige bijdrage krijg je er een complete kooi bij.
Bolletje ik ben zo blij. Wat leuk dat jullie geslaagd zijn en een paar van die schatjes onder jullie hoede nemen.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn zulke bijzondere beestjes en ik volg Ellen al jaren dus weet ik er een beetje van.
Zij heeft de laatste jaren alleen maar shit en dat is nog zacht uitgedrukt. Daarom ben ik zo blij. Ik ben heel benieuwd hoe het verder met jullie chins zal gaan. liefs He'lène