Het dingetje

Ra, ra, waarvoor is dit?

Het positieve houdt nog een poosje aan. Terwijl ik al stuiterend deze dag wachtend door wou brengen, kreeg ik een telefoontje van mijn tante. Ze had post gekregen van een aantal instanties en het lijkt erop dat een deel van haar problemen voor een groot deel of misschien zelfs wel helemaal zijn opgelost. Over maximaal 4 weken weten we meer. Maar het klinkt hoopvol en scheelt een hoop gedoe.

Vanochtend was mijn weegschaal mij ook erg goed gezind. Van de 10 kilo die ik er sinds mijn terugkomst bij had gegeten ben ik inmiddels 2 kilo kwijt. Ik ben er nog niet maar mijn broeken kunnen weer dicht zonder al teveel kunstgrepen en dat is toch wel prettig.

De laatste keer dat ik nette kleding voor een werksituatie heb gekocht, is zo'n 3 jaar geleden geweest dus voor eventuele sollicitatiegesprekken moet er echt iets nieuws komen. Alleen is maar alleen en je ziet dan soms dingen over het hoofd. Gelukkig bleek de buurvrouw morgenmiddag tijd en zin te hebben om met mij naar de stad te gaan. Dus als ik te horen krijg dat ik op gesprek mag komen dan zal ik er in ieder geval toonbaar en professioneel uitzien.

Met zoveel goede berichten op 1 dag besloot ik dat dit een perfecte dag was om mij te storten op de meest vreselijkste klus die ik bedenken kan. Het schoonmaken van mijn eigen ruimte. En toen zag ik op de vensterbank het dingetje op de foto, redelijk zwaar metaal, donkergrijs met 2 gaatjes aan de uiteinden. Het is Man zijn taak om de gemeenschappelijke delen in ons huis schoon te houden en soms wil hij nog wel eens een stofzuiger door mijn ruimte halen. Ik weet bijna zeker dat Man dat dingetje op de vensterbank heeft neergelegd.
Het duurde anderhalf uur voordat bij mij het kwartje viel waarvoor het dingetje gebruikt wordt. Als ik zaterdag achter de naaimachine ga zitten om de broek die ik morgen koop in te korten, zal ik er ook voor zorgen dat het dingetje weer op zijn plek komt.

Maar voor een eervolle vermelding: Wie weet waarvoor het dingetje dient, mag het zeggen.