Niet gelijk, toch een paar?

Niet gelijk, toch een paar?

Voor een nieuw project heb ik mijn sokkenbreinaalden nodig. Ik brei mijn sokken op een rondbreinaald, met uitzondering van de hak en de teen. Die doe ik met 5 pennen. Ik vind het onzin om nieuwe naalden te kopen dus moesten de sokken die op de pennen zaten af.

Het broertje van de sok waar ik mee bezig was, was al klaar dus gisteren was ik de trotse eigenaar van mijn 3e gebreide paar sokken (2 paar voor mijzelf en 1 paar voor Man). Om vervolgens mijzelf af te vragen of het erg is dat ze niet gelijk zijn.

Ik wist van te voren dat dit paar niet gelijk zou zijn omdat het niet met de wol uit zou komen en daar is deze sokkenwol ook niet voor bedoeld. Ik dacht dat ik er wel mee kon leven dat de sokken niet gelijk zouden zijn maar nu ze af zijn, heb ik daar meer moeite mee dan gedacht. En dan reken ik de "meetfout" waardoor de sokken niet gelijke lang zijn geworden niet mee. Mijn bedoeling was om jullie te vragen of jullie vonden dat dit een bij elkaar passend paar sokken is of niet.

Terwijl ik nadacht over een titel voor dit bericht, schoot ineens door mijn hoofd dat de vraag van deze titel ook van toepassing is op mijn relatie met Man. Hierdoor werd de vraag of sprake is van een bij elkaar passend paar ineens in een ander kader gezet. Zijn Man en ik een paar, ondanks alle verschillen die er tussen ons zijn? Als ik al niet in staat ben om ongelijke sokken te accepteren, hou ik dan toch nog teveel vast aan het perfecte plaatje van hoe een relatie zou moeten zijn? Zeker omdat een relatie veel wezenlijker is dan een paar sokken.
Dit weekend stelde onze coach voor om toch nog een keer relatietherapie te proberen om te zien of onze communicatieproblemen (deels) te verhelpen zijn. Als voorbereiding zal ik beginnen met het dragen van een ongelijk paar sokken. Wie weet hoeveel dat gaat helpen.