Zo vreselijk niet mijn manier

Afgelopen maandag had ik een gesprek met de loopbaanadviseur. We hebben toen het voorstel naar het bedrijf wat twijfelt gemaakt en ik kreeg soort van op mijn kop. Hoe leuk een vacature ook is en hoe veel kans ik ook zou maken om die baan te krijgen, het mag geen reden zijn om ondertussen niet verder te zoeken en verder te solliciteren. Eigenlijk wist ik dat wel maar ik ben dan ook bang dat ik mijn droombaan misloop omdat een ander bedrijf dan net even sneller reageert dan het bedrijf met de droombaan.
Tot nu toe heeft het bedrijf met de droombaan helemaal niets van zich laten horen, ook niet op mijn voorstel. Dus dat zal hem wel niet worden en dan was het misschien toch handiger geweest als ik in die week ook nog enthousiast verder had gezocht.

In mijn geval komt dat vooral neer op inschrijven bij diverse banensites, zoeken op internet en solliciteren via internet. En ik merk dat ik daar niet goed in ben. Sterker nog, het is de manier om mij tot bijna paniek te drijven omdat ik geen idee heb wat van mij verlangd wordt en hoe ik dingen in moet vullen. Bovendien ken ik de regels voor online solliciteren niet. Ik snap dan ook niet of ik wel of niet een korte motivatie bij mijn sollicitatie moet doen en wat ik in moet vullen als er om een functiebeschrijving voor mijzelf wordt gevraagd. Het is mij dan niet duidelijk of het gaat om een algemene omschrijving die gevraagd wordt omdat ik mij inschrijf of dat die omschrijving specifiek op de vacature slaat waarop ik aan het solliciteren ben.

Het is in ieder geval wel een goede les in het ontdekken dat internet niet altijd een betrouwbaar medium is en dat niet iedereen even zorgvuldig met gegevens omgaat. Banen die op een verzamelsite van uitzendbureaus staan vermeld hoeven in de praktijk niet meer bij het desbetreffende uitzendbureau open te staan. En ook uitzendbureaus zelf zijn niet altijd even zorgvuldig. Dan staat de vacature nog open op de site terwijl de gesprekken al in een afrondende fase zitten.

Toen ik geboren werd moest de eerste computer volgens mij nog uitgevonden worden en internet bestond toen nog helemaal niet. Nu is internet niet meer weg te denken uit het dagelijkse leven en ook steeds meer vacatures worden via de online-manier vervuld. Ik merk dat dit een manier van werken is die ik moeilijk vind. Het werkt op een manier die ik niet snap of, beter gezegd, waar ik geen gevoel bij heb. Ja, ik kan met een computer werken. Het lukt mij om een brief te maken die qua layout er niet slecht uit ziet. Ik kan een spreadsheet maken die alle berekeningen maakt die ik voor mijn huishoudboekje nodig heb. Maar ik weet ook dat ik lang niet alle mogelijkeden en trucjes in mijn vingers heb die het werken met dat soort programma's een stuk gemakkelijker maken. En dan heb ik het maar niet over het maken van een presentatie op de computer of het beheren van een database. Dat zijn dingen die ik nog nooit heb gedaan en waarvan ik niet zou weten hoe ik het voor elkaar zou moeten krijgen.

Er zijn momenten dat ik mij een halve digibeet voel. En tot op heden kon ik daar best wel mee leven. Mijn vaardigheden op de computer, inclusief het gebruik van internet, waren voldoende voor de dingen die ik nodig had. Ik ben wel eens jaloers op de leuke plaatjes en sites die op blogs voorbij komen of dat mensen de vormgeving van hun blog volledig over de kop gooien en er nog iets mooiers van maken. Dan zou ik willen dat ik ook in staat zou zijn om zulke plaatjes te vinden of te snappen hoe ik mijn blog leuker kan maken. Maar dat jaloerse gevoel is van korte duur omdat ik het dan ook weer niet de moeite waard vind om daar tijd aan te besteden. In die tijd kan ik ook sokken breien, sudoku's maken of andere leuke dingen doen.

Nu begint mijn gebrek aan computerervaring mij behoorlijk in de weg te zitten en ik zou niet weten hoe ik daar verandering in aan kan brengen. Ik ben blij met email, ik ben blij met mijn blog en ik ben blij dat ik niet meer met de hand een brief hoef te schrijven, maar soms zou ik willen dat het allemaal nog op de "oude vertrouwde" manier ging. Niet online-solliciteren maar gewoon bellen en dan (oké, dat dan wel) gewoon een brief met CV per mail versturen.