Waarvoor moet ik kiezen?

Hier is huis is de rust voor voorlopig weergekeerd. Na al die jaren samen hoop ik nog steeds dat bij Man eindelijk het kwartje gevallen is en dat het nu echt beter zal gaan. Inmiddels zou ik beter moeten weten maar hoop is een hardnekkig iets. Zolang alles in huis gaat zoals Man het wil, ik geen praktische zaken nodig heb die daar tegenin gaan en ik geen emotionele bterokkenheid nodig heb, hebben we het best gezellig samen. Oké, we leven meer als broer en zus langs elkaar heen maar op zulke vreedzame momenten geloof ik echt dat ook daar verandering in aan te brengen is. Het is ook geen onwil van Man, laat dat duidelijk zijn.

Op die vreedzame momenten heb ik soms de neiging om verkeerde beslissingen te nemen. En nu sta ik voor 1 van de grootste beslissingen in mijn leven (op dit moment dan). Morgen heb ik de eerste afspraak voor het vervolg van mijn loopbaantraject. De verkennende fase, wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik is achter de rug. Nu is het spijkers met koppen slaan en op zoek naar een baan. Dat zal in deze tijd niet gemakkelijk zijn: het is crisis, ik ben vrouw, ik heb een chronische ziekte en ik ben boven de 45. Maar voorlopig geloof ik dat het gaat lukken.

Eén van de eerste vragen die ik moet beantwoorden is waar mijn werk zich moet bevinden. Ik vind dat een enorm moeilijke vraag. Als de situatie bij ons thuis zo vreedzaam is als nu, dan gaat mijn voorkeur uit naar een baan hier in de buurt. Man is zeer gehecht aan zijn baan en aan de financiële zekerheid die dat hem geeft. Bovendien houdt hij van duidelijkheid en strcutuur. Dus de kans dat hij achter mij aan zal komen als ik elders een baan vind, zal zeer klein zijn. Een optie kan zijn een baan met standpunt in de buurt maar waarvoor ik regelmatig voor langere tijd de deur uit moet;
Als de boel weer eens geëscaleerd is, dan zal het me worst zijn waar mijn volgende baan zich bevindt, als het maar niet in de Randstad is, vind ik alles best. Dan snak ik naar een plek voor mezelf zonder gezeur en gedoe. En hoewel het nu goed gaat in huis en ik hoop dat het zo blijft, kan elk moment de boel omslaan. En daardoor mijn gevoel ten aanzien van werk.

Mijn gevoel zegt dat ik voor mijzelf moet kiezen en "gewoon" de baan moet zoeken die het beste bij mij past, ongeacht waar die zich ook zal bevinden. Aan de andere kant voelt dat als verraad naar Man, alsof ik niet meer van hem hou en hij het verder zelf maar uit moet zoeken. Morgen moet ik beslissen en ik vind het heel erg moeilijk en ingewikkeld.