Naar aanleiding van mijn vorige berichtje kreeg ik de reactie dat het erop lijkt dat na de voetreis een omwenteling heeft plaatsgevonden en dat ik naar meer wereld snak. Dat laatste is zonder meer waar, de wereld is veel groter en leuker dan het dorp waar ik nu woon en mijn voetreis heeft ongetwijfeld aan dat besef bijgedragen. Maar ik betwijfel of mijn voetreis voor een omwenteling heeft gezorgd, het heeft eerder een hoop dingen tegelijkertijd in een stroomversnelling gebracht.
Ik zal heel eerlijk zijn, als ik vandaag de kans zou hebben om een koffer te pakken en naar het buitenland te gaan, dan was ik direct weg. Maar, ook weer eerlijk, er zou dan waarschijnlijk sprake zijn van een vlucht in plaats van een weloverwogen besluit en inmiddels heb ik geleerd dat ik mijzelf dan harder tegenkom dan noodzakelijk. Dus het buitenland moet nog even wachten totdat ik die zaken opgelost heb die opgelost moeten worden.
Er spelen op dit moment 3 dingen:
- wat wil en kan ik met mijn huwelijk en Man
- zorgen dat ik niet meer financieel afhankelijk ben van Man door het vinden van betaald werk(wat ook weer effect heeft op het eerste punt)
- een gebrek aan sociale contacten, ik heb genoeg vrienden om mijn verhaal kwijt te kunnen maar ken geen mensen om leuke dingen mee te ondernemen (wat ook weer van invloed is op het eerste punt en afhankelijk is van het tweede punt, als ik werk heb wordt mijn behoefte aan sociale contacten ook minder)
Deze dingen speelden ook al voor mijn voetreis, sterker nog, mijn voetreis is ontstaan uit het gevoel dat ik liever een voetreis ging maken dan zoeken naar werk. En de problemen in mijn relatie en het gevoel begraven te zijn in ons dorp speelt ook al veel langer. Dus ook zonder voetreis was ik tegen deze dingen aangelopen. Het grote verschil met de huidige situatie is dat ik ze dan waarschijnlijk geleidelijker op mijn dak had gekregen en nu komt het allemaal tegelijk. En vooral het gevoel dat het allemaal tegelijk komt en gevoelsmatig allemaal samenhangt, maakt dat ik het op dit moment even zwaar heb.
Een vertrek naar het buitenland zal ook geen verandering brengen in de 3 dingen die om een besluit of oplossing vragen. Ook in het buitenland zal ik moeten nadenken over mijn relatie en zal ik eenzaam en alleen op mijn kamer zitten omdat ik niemand heb om iets leuks mee te doen. En als ik naar het buitenland ga zonder werk, zal ik ook daar op zoek moeten naar iets wat geld in het laatje zal brengen. Je neemt jezelf en je problemen altijd mee dus kun je er beter iets aan doen op de plek waar je op dat moment bent. Hier heb ik in ieder geval mijn vrienden bij wie ik steun kan vinden als ik dat nodig heb.
Zodra ik op 1 van die drie punten de boel vlot heb getrokken zal het allemaal gemakkelijker gaan en ik heb er alle vertrouwen in dat me dat hoe dan ook gaat lukken. Ik moet "alleen" nog maar ontdekken hoe.
Hallo lieve Stuiter. Ik kan je drie problemen niet los van elkaar zien. Het heeft allemala met elkaar te maken.
BeantwoordenVerwijderenAls je 2 opgelost heb zal stap 1 makkelijker zijn. Stap 3; ik zit te denken hoe ik dit opgelost heb toendertijd. Ik deed toen al veel vrijwilligerswerk en toen ik wegging bij ex zijn er wat contacten met sommige mensen daar verdiept en deden we leuke dingen met elkaar. Het begon met een kopje koffie drinken bij zo iemand thuis en zo breidde ik dat uit. Ook regelde ik al van alles voor buitenlandse vrouwen en daar zijn ook vriendschappen door ontstaan. Ga zo weer heel gezellig koffiedrinken en kletsen bij een van hen. Nu heb ik het geluk dat ik ook dolgraag dingen alleen doe. Winkelen, theater, bioscoop, op een terrasje koffie drinken.
Ik denk dat jij heel goed weet wat je met je huwelijk wil. Ik wist dat in mijn vorige relatie ook heel duidelijk alleen had ik fobieen en geen geld, dus reden om bij elkaar te blijven.
Bij mij voelde het als een bevrijding om alleen te zijn. Mijn ex en ik pasten zo totaal niet bij elkaar. Hij was emotioneel zo koud. Hij deed wel veel voor me hoor maar niet knuffelen of troosten of praten en daar werd ik gek van. Alleen zijn beviel mij heel goed. Nu nog beter nu ik een leuke man heb.
Ik wens je toe dat je een oplossing vind voor alles waar je mee bezig bent.
knuffel
Op zoek naar een baan? lees onze weblog; http://www.blogetje.nl/werk-zoeken/ voor tips.
BeantwoordenVerwijderenJe zit in zo'n moeilijk pakket, ik zie die drie dingen niet los van elkaar. Ik denk ook dat je die voetreis als een letterlijke vlucht kan zien, vlucht uit je leven.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het idee dat het leven een beetje aan je voorbij gaat alsof je van afstand naar je leven kijkt en naar de situatie met je man. Dit is een normale reactie aangezien je geen grip op de situatie hebt met je man.
Het is moeilijk om uit de bestaande situatie te kruipen en daadwerkelijk iets te doen aan deze situatie, dit komt omdat de mens een gewoonte dier is. Ook al weet je dat de situatie zoals die nu is jou iedere dag een beetje meer het gevoel geeft dat je verder weg komt te staan van wie je bent en wat je wil.
Het enige advies wat ik je kan geven is ga is voor de spiegel staan en kijk jezelf aan en bedenk je dan wat je die gene die je in de spiegel aan kijkt voor een advies zou geven in deze situatie. Met andere woorden neem afstand van de situatie en probeer het te bekijken alsof het niet om jou gaat maar om een wild vreemde, wat zou je diegene aanraden.
Ik wil je veel sterkte wensen
Groetjes Dreadlocks
Al geruime tijd volg ik jou blog en lees ik daarin mijn eigen verhaal. Toch heb ik een bepaalde knoop doorgehakt. Gewoon om dat ik zo niet wil en niet kan verder gaan. We lopen al geruime tijd bij een psychiater zonder dat mijn man er iets van snapt. Voor hem gaat alles goed zoals het gaat. Dus daar schiet ik niets mee op. Op dit moment zijn we voor enkele weken uit elkaar. Om eens heel goed na te denken of we nog wel kunnen of verder willen samen. Ik zelf voel me hier heel goed bij hoe hij zich voelt weet ik niet. er is afgesproken geen contact te hebben in deze proef periode. Ik kan niet zeggen dat ik hem al een minuut heb gemist. Alleen dat ik de dingen nu duidelijker zie en voor me zelf wil ook nog wat leuks wil. Over twee weken hebben we onze eerste afspraak bij de peut om te kijken hoe de zaken er voor staan. Daarna gaan we gewoon weer ieder zijn eigen kant op om verder na te denken. Misschien ook wat voor jou je kan het altijd proberen. Als je namelijk op je zelf bent aan gewezen kun je alles wat beter op een rijtje zetten.Het geeft echt rust en ruimte in je hoofd. Gewoon eens goed over na denken of dit ook niet wat is voor jou. Trouwens ik zal ook voor me zelf de kost moeten gaan verdienen. Wat ik dus nu niet doe. Maar toch houdt me dat niet tegen. Ik wens je heel veel wijsheid en sterkte
BeantwoordenVerwijderenLiefs een Lotgenoot.