Allereerst bedankt voor de reacties op mijn bericht van woensdag. De meningen lopen uiteen en dat was ook wel te verwachten. Inmiddels ben ik ook weer een paar dagen en een paar gedachten verder en ben ik, op dit moment, van mening dat er verschillende soorten geheimen bestaan. Je hebt geheimen waarbij je meer een luisterend oor bent en je hebt geheimen waarbij je wordt ingeschakeld voor het oplossen ervan (en misschien zijn er nog wel meer soorten)
Mijn tante had mij (bij wijze van spreken, dit is een voorbeeld!) kunnen vertellen dat ze al 30 jaar een lesbische relatie met de buuvrouw heeft en dat ze besloten hebben samen verder te gaan. In dat geval zou ik geschrokken zijn, blij voor haar zijn dat ze nu openlijk voor haar geaardheid uit kon komen en geen enkele behoefte voelen om dit verder te vertellen. Er wordt ook niet een bepaalde actie van mijn kant verwacht.
Bij hetgeen ik afgelopen dinsdag te horen kreeg, is door mijn tante een beroep gedaan op mijn kennis, capaciteiten en vaardigheden. Ik voel mij vereerd door het vertrouwen in mijn kunnen en wil er ook alles aan doen om dat vertrouwen niet te beschamen. Maar als ik heel eerlijk ben, weet ik dat ik niet voldoende kennis in huis heb om dit probleem tot een goed einde te brengen. Bovendien is het zo dat 1 verkeerde actie van mijn kant onherstelbare schade aan kan brengen.
Mijn worsteling is dus vooral van persoonlijke aard. Kan ik wat mijn tante van mij vraagt? Indien nee, waar kan ik de benodigde kennis vandaan halen om het wel zelf te kunnen? Als het niet lukt om de benodigde back-up te krijgen, wat voor andere mogelijkheden zijn er dan? Ik wil mijn tante een alternatief kunnen bieden als ik toch niet in staat ben om haar te helpen.
Het is dus niet zo dat ik de behoefte voel haar verhaal door te vertellen. Maar ik kan, zoals ik het toen zag en nu nog steeds zie, niet zelf de hulp krijgen die ik nodig heb om haar te helpen als ik niet met iemand hier over praat. Ik zou ervoor kunnen kiezen het in vage bewoordingen te doen, zo van: ik heb een vriendin die...., maar dan komt er altijd een moment waarop je je toch verspreekt.
Uiteindelijk heb ik het maar als het lot gezien dat ik woensdag een telefoontje kreeg van een hele goede vriend die ook nog eens heel veel ervaring met de problemen heeft waar mijn tante nu mee te maken krijgt. Ik heb hem het verhaal vertelt en hij heeft mij enorm veel nuttige tips en adviezen gegeven waar ik gisteren mijn tante weer mee kon helpen. Op dit moment voelt het als een win-winsituatie voor zowel mijn tante als mij. Zij krijgt hierdoor betere hulp en ik heb een klankbord om mijn plannen en ideeën te toetsen. En niet onbelangrijk,als de oplossing van het probleem echt boven mijn macht dreigt te groeien dan weet ik nu dat er iemand is die aan de bel zal trekken maar mij ook direct van alternatieven zal voorzien zodat mijn tante niet zonder hulp zal komen te zitten.
En alleen de tijd zal leren of dit de juiste beslissing was of niet.
Het lijkt dus alsof het zich vanzelf oplost ?!
BeantwoordenVerwijderenHet probleem van mijn tante lost zich niet op. Het is ook de vraag of dat ooit zal lukken. Daarom steekt het ook heel nauw wat ik waar zeg en hoe.
VerwijderenIk ben in ieder geval voor mijzelf blij dat ik nu via die vriend een steuntje in de rug kan krijgen en daardoor mijn tante beter kan helpen. Dat heb ik ermee gewonnen door het toch aan iemand te vertellen.
Ik bedoelde dat jij, door er een ballonnetje over in de lucht te gooien, toch weer handreikingen krijgt waarmee je verder kunt.
VerwijderenHm... nu snap ik het... Ik denk dat je het heel goed aan hebt gepakt. Het doel is je tante te helpen... en dat doe je... de uitkomst is onbekend, maar dat is denk ik niet iets waar je zelf iets aan kunt doen...
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je nu je meer weet en je kunt handelen ook weer lekker(der) kan slapen. Fijn!!
Als je twijfelt of je wel voldoende kennis, capaciteiten en vaardigheden in huis hebt om je tante goed te kunnen helpen, waarom spreek je dat dan niet gewoon uit naar haar toe? Dat zou ik doen in ieder geval. Zeker als je bang bent om onherstelbare schade aan te brengen.
BeantwoordenVerwijderenAls ik dat nu naar mijn tante uit zou spreken, dan zou ze volledig in paniek raken. En daar is niemand bij gebaat. Zodra de werkelijke omvang van het probleem duidelijk is en ik een betere inschatting kan maken wat het van mij gaat vragen, zal ik zeker aan de bel trekken als ik het niet zou kunnen. Maar dan niet eerder dan dat ik zeker weet dat er mensen of instanties zijn die haar verder kunnen helpen, al dan niet samen met mij. Aan het einde van deze maand zal er meer duidelijkheid zijn.
VerwijderenSterkte er mee hoor. En ja, je tante volledig in paniek laten raken, dat is geen goed idee.
Verwijderen