donderdag 10 februari 2011

Ben ik nu echt zo anders

Tot verbazing van sommige werknemers biedt de Dienst Uitvoering Onderwijs (Duo) haar 2000 personeelsleden binnenkort een cursus tegen hoogtevrees en claustrofobie aan. De rijksdienst betrekt komend voorjaar een nieuw kantoorpand van 24 verdiepingen hoog. Omdat de Duo-medewerkers allemaal een werkplek krijgen op de bovenste 16 verdiepingen wordt onderzocht of er behoefte bestaat aan een cursus tegen hoogtevrees en ruimtevrees.
Woordvoerster Thea Jonkman van Duo zegt dat chefs momenteel onderzoeken hoe groot de behoefte aan dergelijke cursussen is. Jonkman kent zelf een collega die vanwege hoogtevrees de afgelopen jaren er steeds in slaagde op de begane grond een werkplek te vinden. In de nieuwbouw worden de eerste acht verdiepingen echter ingenomen door de belastingdienst.
(bron: dvhn.nl)

Man kwam hier gisteren mee aan zetten, hij had dit verhaal op de radio gehoord. Vandaag stond het op de site (en zal het ook wel in de krant staan). Op de site kunnen mensen ook reageren en 1 reactie luidde: doe maar niet want anders gaan ze de hele dag voor het raam staan om van het uitzicht te genieten. En dan zit ik mij af te vragen of ik de enige ben die dit kennelijk heel anders ziet dan de rest van de wereld.

Ik vind het namelijk raar dat een werkgever een gebouw laat bouwen waarvan de kans bestaat dat zijn medewerkers zich in dat gebouw niet prettig zullen voelen. Als extra informatie: het is een zogenaamd open en transparant gebouw met glas van plafond tot vloer. Dus als je de ruimte binnen komt, kijk je direct naar buiten zonder het veilige gevoel dat een borstwering geeft. Persoonlijk heb ik geen last van hoogtevrees en ik hou ervan om naar buiten te kijken en voor het raam te staan. Maar het idee dat ik vlak bij het raam op de 20-ste verdieping mijn bureau zou hebben en elke keer als ik naar buiten kijk in een "afgrond" kijk, vind ik zelfs niet aantrekkelijk.
En wat voor architect ben je, als je niet rekening houdt met de menselijke maat en de menselijke beleving en design en uiterlijk boven de mensen stelt voor wie je aan het ontwerpen bent.

Maar kennelijk zie ik het verkeerd. En eerlijk gezegd hoop ik dat van harte. Want ik weet niet wat het met een werknemer doet (met of zonder cursus hoogtevrees/ruimtevrees) als die dag in dag uit met een vaag vervelend gevoel zijn werk zit te doen omdat het gebouw waarin hij werkt hem geen veilig gevoel biedt.

4 opmerkingen:

  1. Hoewel ik hou van vergezichten, klinkt het mij ook niet zo aanlokkelijk.
    Ik vrees dat de statusverhogende factor van een hoog, modern gebouw hier zwaarder weegt dan degenen die erin moet werken.
    Jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben het helemaal met je eens, ik heb mijn hele leven al een hekel aan hele hoge gebouwen ook al heb ik geen hoogtevrees. Het heeft iets vreselijk onnatuurlijks, al is het uitzicht nog zo mooi. En zoals je zegt: uit het ramen kijken/hangen is heerlijk mits er een fatsoenlijke borstwering is. Het zou voor mij reden zijn om een andere baan te zoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb een blauwe maandag op InHolland in Rotterdam op school gezeten. Hadden een prachtig pand op het wilhelminaplein. Pand was van glas en binnenin zat een enorme open plek. Een soort vierkantje met alleen aan de randen lokalen zeg maar.

    Leuk, maar we kregen les in een portacabin omdat er te weinig leslokalen waren! (!!!) WTF! Hoe lomp kan je zijn.

    Om een of andere reden heeft de overheid het idee dat ze van het geld van de belastingbetaler mooie gebouwen in gedurfde architectuur moet neerzetten want anders doet niemand het?

    Ik meen dan de ECB ook verhuist naar een locatie die voor vele tientallen miljoenen moet worden opgeknapt...

    We maken het vaak op het werk mee. Architect heeft de meest wilde, bizarre plannen om een ziekenhuis te verbouwen en in te richten. Alles draait om design, niet om functie. En geld speelt al helemaal geen rol. Gelukkig is dat laatste nu een klein beetje aan het veranderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sprak gisteren nog iemand op een verjaardag. Haar dochter werkt in de zorg en heeft een opleiding gevolgd om architecten (die gespecialiseerd zijn in bouwen voor de zorg!!) te begeleiden/op de vingers te kijken zodat het gebouw ook zorg-geschikt is.
    Zij let er dus op dat de deuren groot genoeg zijn voor rolstoelen en dergelijke. Een architect die daarin gespecialiseerd is, zou dat toch automatisch moeten weten??

    BeantwoordenVerwijderen