Het plan was om gisteren een foto te plaatsen van mijn "hoi ik eet lekker alleen wat ik wil, waar ik wil en wanneer ik wil"-maaltijd, tezamen met wat andere overwegingen. Maar het liep weer eens anders.
Gistermorgen kwam onze coach langs. Man heeft verschillende problemen en van de een heb ik meer last dan de ander. Waar ik heel erg veel last van heb, is dat Man al op zeer jonge leeftijd besloten heeft dat hij nooit zal zeggen wat hij graag zou willen. Als daarbij dan ook de acceptatie zou komen: oké ik heb niet gezegd wat ik wou, dus moet ik nu niet zeuren dat ik niet gekregen heb wat ik wou, dan viel er nog wel enigszins mee te leven. Enigszins want ik hou nu eenmaal van Man en ik gun hem, binnen zekere grenzen, alles wat hij wil. Helaas vindt Man dat hij toch duidelijk moet maken dat hij niet gekregen heeft wat hij wou en dat doet hij door te "linkmichelen", en soms noem ik het sabotagetechnieken. Wat hij dan doet is heel divers en heeft ook geen enkele link met wat hij gewild zou hebben, maar ik ben gevoelig genoeg om deze signalen op te pakken en het lukt me in 90% van de gevallen om te achterhalen waarom hij loopt te linkmichelen. De gevolgen van dat linkmichelen kunnen voor mij heel hard aankomen en mij heel erg pijn doen en kwetsen. Hierdoor loop ik dus bijna 24 uur per dag op mijn tenen om maar geen fractie van een miliseconde te missen waardoor ik kan weten wat Man zou willen.
Coach was zo "aardig" om dit proces nog eens even scherper te maken en mij te laten voelen wat dit met mij doet. Werk aan de winkel om te kijken wat ik kan doen om niet meer zo panisch te zijn voor het linkmichelen. Het lijkt me wel heel zalig om te kunnen voelen en denken: schat, linkmichel maar fijn verder maar ik trap er niet meer in en het raakt me ook niet meer. Ik kijk echt uit naar die dag, maar zover is het nog niet.
Vervolgens kwam de mail binnen waar ik al sinds vrijdag op zat te wachten: de eerste huiswerkopdrachten van de loopbaanadviseur. Ik was er vanuit gegaan dat het een paar opdrachten waren. Maar het waren er behoorlijk veel en ze zijn ook niet zo eenvoudig. De eerste afspraak had ze gepland voor komende maandag. Persoonlijk vind ik het dan wel zo netjes om de uitgewerkte opdrachten voor die tijd toe te sturen, wat erop neer zou komen dat ik uiterlijk zaterdagmorgen alles klaar zou moeten hebben. HELP!!!. Naar aanleiding van die opdrachten had ik nog een paar vragen en ik kreeg daarop een mail terug dat het ook wel een week later kon. Met het risico dat ze nu niet tevreden is over mijn motivatie, heb ik de afspraak toch maar een week verschoven. Het is in ieder geval heel duidelijk dat ik hard aan de bak moet.
Daarom heb ik besloten dat ik deze dag nog soort van luie, vrije dag mag hebben. Vanmorgen wandeltraining, de chins een schone kooi geven, lekker aanrommelen, bloggen en mails beantwoorden en vanmiddag gezellig op verjaardag. Vanavond alle taartjes er weer af swingen met zumba en dan moet het morgen gaan gebeuren.
En dan zijn dit ook nog vaak van die opdrachten die je op je in moet laten werken, over na moet denken en waarop je pas na een tijdje een antwoord vindt...
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet wat linkmichelen betekent. Ik denk opmerkingen maken op verwijtende toon of zo?
BeantwoordenVerwijderenZoals je nu reageert stimuleer je hem om zo te doen. Als je hem negeert dat houd ie er vanzelf mee op denk ik.
Een relatie is niet altijd even makkelijk he?
Mr x doet zoveel voor mij dat ik me vaak schuldig voel dat ik niet evenveel terugdoe terwijl hij daar geen problemen mee heeft.
Heel vermoeiend. Ik wens je veel sterkte en geniet lekker van je vrije dat. Het is zo mooi weer. liefs Hélène
@Nynke: ook dat inderdaad. Eerst op je in laten werken en dan pas beantwoorden. Gelukkig heb ik een weekje uitstel :-)
BeantwoordenVerwijderen@Pourquoi Pas: ik ben inmiddels zo aan het liknmichelen gewent dat ik vergeten ben het te omschrijven. Een voorbeeld:
BeantwoordenVerwijderenIk heb iets gedaan en/of gelaten wat Man niet leuk vindt en dan loopt hij een hele week het ochtendgebeuren te verstieren door opeens onder de douche te willen als het mijn doucheochtend is, in de weg lopen tijdens het maken van mijn lunchpakket en dergelijke. Met als gevolg dat ik een week lang alles op alles moest zetten om op tijd op het werk te komen.
Per ongeluk-express dingen vergeten te halen die voor mij heel belangrijk zijn en die ik echt dan ook hebben moet, is ook een hele fijne.
Ik zal van het fijne weer genieten en geniet jij vooral van de liefde die Mr X je geeft. Dat heb je wel verdiend.
Wauw dat is wel heel opvallend linkmichelen. Daar kun je nauwelijks omheen.
BeantwoordenVerwijderenWat een boosheid in hem! Maar eh... wanneer denkt hij ongeveer volwassen te worden?
Ik bedoel: Dit soort kleutergedrag kun je dan wel niet om heen maar Pourquo Pas heeft natuurlijk wel een punt met dat negeren.
Ook al is het niet te negeren, verstand op nul en doorgaan met je eigen ding en met jullie afspraken.
Ik snap dat man reageert vanuit zijn (on) mogelijkheden. Dus echt kwalijk is het hem niet te nemen. Ik hoop wel dat hij er aan wil werken, anders is het hem wel kwalijk te nemen.
Het is volgens mij niet jouw verantwoordelijk te achterhalen wat hem dwars zit. Het is zijn verantwoordelijkheid te leren praten.
Nu maakt hij door het linkmichelen van zijn probleem jouw probleem. Niet fair. Welllicht weet hij dit ook. Maar dat je dit pikt (lees: achterhaalt wat hem dwars zit) houdt het gedrag wel in stand.
Succes ermee.