Boos op mezelf

Hoewel ik mijzelf iets beter voel dan gisteren, zit ik nog steeds met een flinke kater.
Het halen van de gestelde doelen voor maandag was zwaar (er lagen meer achterstallige mails op mij te wachten dan gedacht) maar ik had er geen problemen mee. Gisteren was een heel ander verhaal.
Het leek zo simpel: de enige verplichtingen die ik had en waar ik niet onderuit kon, waren 30 minuten mijn neus in de buitenlucht steken en boodschappen halen. Deze verplichtingen lieten zich perfect combineren, dus geen enkel probleem. Daarna zou ik tijd zat hebben om een begin te maken met het verstelwerk dat al maanden op mij ligt te wachten.
De praktijk bleek weerbarstiger. Kennelijk heb ik zo'n weerstand tegen verstelwerk dat ik echt elk excuus aan heb gegrepen om niet aan de slag te hoeven of, als ik eenmaal bezig was, er een zeer langdradig verhaal van te maken.
Aangevoerde excuses tot uitstel:

• Ik moet donderdag voor een traktatie zorgen tijdens een vergadering en ik wou speculaasbrokken maken. Dat had ik voor vanavond gepland maar ik zag ineens dat het lekkerder zou zijn als ik het deeg een dag (en het liefst 2 dagen) van te voren zou maken. Dus ik kon echt niet anders dan mij met het maken van 2 soorten deeg bezig te houden.
• Na op de fiets naar de supermarkt te zijn geweest, was ik behoorlijk koud thuis gekomen. En omdat ik op zoek wil naar gistvrije lunchrecepten, leek het mij een goed idee om mijzelf te verwennen met een warme linzensoep. Maar ja, die had ik dus niet kant en klaar in de vriezer liggen, waardoor ik toch genoodzaakt was om in de keuken te blijven om de soep te maken.
• Eenmaal achter de naaimachine gezeten, kon ik echt niet anders dan elke gevallen speld direct van de vloer zoeken (normaal gesproken laat ik ze allemaal liggen en zoek ze na afloop met een magneet op).
• Ik moest echt om de 15 minuten naar de wc ;-) (periode van de maand).
• Omdat ik mijn kleding schoon wou houden, kon ik natuurlijk niet mijn fruit en mijn thee bij de naaimachine nuttigen.
• En ik zal, nu ik een dag verder ben, ook nog wel een aantal uitstelexcuses weer verdrongen hebben.

Het is niet zo dat ik helemaal niets gedaan heb. Tijdens het maken van de soep heb ik mijn gebreide muts in elkaar gezet, een knoopsgat opnieuw gefestonneerd en geladderde steken van een vest gerepareerd. En na de lunch heb ik 3 broeken van elastiek in de taille voorzien en de pijpen ingekort.

Maar hoeveel meer had ik kunnen doen als ik mijzelf strenger toe had gesproken, hoeveel extra tijd zou ik dan vrijdag over hebben gehad om helemaal naar eigen inzicht in te kunnen vullen. Zoals het er nu naar uit ziet, zal ik nog een week handvaardigheidsklussen in moeten plannen en daar baal ik behoorlijk van. 

Het is echter nooit te laat voor goede voornemens en de mijne is, dat ik het vrijdag anders ga doen :-)