Hardwerkende kaboutertjes

Ik zag voordat ik hier inlogde, dat er vandaag 10.000.000 pintransacties zijn geweest. Ik heb niet de moeite genomen om te lezen of dit nu wel of geen record was. En voor deze blog maakt het ook niet uit.
Het spookt al een tijdje door mijn hoofd: er zijn vast meer mensen waarvan beiden een pinpas voor dezelfde bankrekening hebben. En ineens was die gedachte er, wat gebeurt er als beiden tegelijk in een verschillende winkel op het zelfde moment een pinbetaling doen. Ik heb geen idee hoe het hele onzichtbare circuit van pinbetalingen werkt, maar in mijn ergste fantasieën lukt de betaling niet (terwijl er wel voldoende geld op de rekening staat) en groeit de rij bij de kassa achter mij tot gigantische proporties.
Dat is het moment dat ik aan de kaboutertjes van mijn vader denk.


Vroeger toen de voetgangerslichten uitgerust waren met een drukknop, zat ik vaak meer dan 1 keer achter elkaar op die knop te drukken in de hoop dat het licht dan sneller op groen zou springen en ik over zou kunnen steken (en geef het maar toe, ik was vast niet de enige). Op een gegeven ogenblik had mijn vader daar genoeg van en kwam met het volgende verhaal:
Onder elk voetgangerslicht woont een kaboutertje. Als ik op de knop drukte om aan te geven dat ik wou oversteken, ging er bij die kabouter een belletje rinkelen. De kabouter rende dan zo snel hij kon door een ondergrondse tunnel naar de overkant. Als hij daar was aangekomen ging het licht op groen. Bij het stoplicht aan de overkant woonde ook een kaboutertje en zodra het licht op groen was gesprongen liep dat kaboutertje naar de overkant en als hij daar was aangekomen zou het licht weer op rood gaan. En stond aan elke kant weer een kaboutertje te wachten op iemand die op de knop zou drukken.
Ik was natuurlijk niet voor 1 gat te vangen (het is nou eenmaal leuk om ongeduldig op knoppen te drukken) en kwam met het volgende probleem: nu is aan de ene kant gedrukt en het kaboutertje is onderweg en ondertussen wordt ook aan de andere kant op de knop gedrukt en dat kaboutertje is ook onderweg. Dan is er geen kaboutertje meer om het licht te regelen. Maar ook daar had mijn vader een antwoord op (daar zijn vaders natuurlijk ook voor): als er aan 1 kant gedrukt is en het ene kaboutertje onderweg is, dan krijgt de andere een signaal waardoor hij weet dat hij op zijn plaats moet blijven. En toen had ik geen weerwoord meer, maar bij elk stoplicht moet ik denken aan kaboutertjes.


En sinds een paar jaar heb ik dat ook bij pinbetalingen. Op het moment dat ik mijn pincode intoets en daarna op OK om de betaling te bevestigen, zie ik in mijn verbeelding een kaboutertje uit de startblokken schieten, op weg naar mijn bankfiliaal om daar op een knopje te drukken waardoor mijn betaling doorgegeven wordt. Omdat het nu om grotere afstanden gaat, hebben deze kaboutertjes natuurlijk wel een supersonische slee waarmee ze over al die kabels glijden. Bij aankomst bij de bank drukken ze op een knop, gaat er intern een kaboutertje mijn saldo controleren en die schiet daarna in zijn supersonische slee richting winkel om mijn betaling vrij te geven. En daar zit dan mijn angst voor als Man en ik zonder het te weten gelijktijdig een pinbetaling doen: er zijn dan twee kaboutertjes op weg naar dezelfde bank en hetzelfde knopje. Dat kan niet anders dan tot een botsing leiden, de dood van twee kaboutertjes en geen enkele mogelijkheid om de betaling af te ronden met een enorme wachtrij tot gevolg.
Ik denk dat ik maar heel erg hard ga hopen dat Man en ik nooit gelijktijdig besluiten iets te gaan kopen.