Vanmorgen kon ik wel huilen van ellende maar nu lukt het me om om mijzelf te glimlachen. Ik ga vooruit :-).
Zoals vanmorgen aangekondigd, zou ik nog even laten weten wat ik afgelopen week heb gedaan. De makkelijkste taken, het opzeggen van de creditcard en het navragen van de verzekering waren redelijk snel gedaan.
Het inschrijven bij de uitzendbureaus was wat ingewikkelder. Waar is de tijd gebleven dat je gewoon naar een filiaal kon lopen en je ter plekke in kon schrijven als je maar een kopie van je paspoort en je CV bij je had (er zijn momenten dat ik mij heel oud voel :-( ). Maar als ik geen fouten heb gemaakt, sta ik nu bij 3 uitzendbureaus ingeschreven en 1 liep steeds vast dus die moet ik later nog eens proberen. Het is mij ook opgevallen dat er wel heel erg veel uitzendbureaus zij en niet allemaal zijn duidelijk in de doelgroep die ze bedienen. Kennelijk geldt voor uitzendbureau's ook het principe van mond-op-mond-reclame. Alleen jammer dat ik niet in het mond-op-mond-circuit zit en het wiel dus zelf moet uitvinden.
Omdat ik nu eenmaal bezig was met het bekijken van vacatures, de sites van de uitzendbureaus direct maar even doorgekeken op vacatures. Er was 1 uitzendbureau wat een vacature had waar ik geschikt voor zou zijn (bleek na een telefoontje voor informatie) alleen lukte het mij niet om de intercedent uit de leggen dat de afstand naar het desbetreffende bedrijf misschien wel ver was, maar dat als ik aan de noordkant de stad binnen kwam en dan in zuid moest werken ik net zo lang, of misschien zelfs wel langer, onderweg zou zijn. Hij zou met de opdrachtgever overleggen en mij terug bellen. Ik heb mijn mobiele telefoon 1x over horen gaan en gemist, maar ik kon niet zien of het dat uitzendbureau was.
Verder had het UWV mij de wekelijkse vacaturekrant toegestuurd en daar stond ook een leuke functie in. 's Middags met de contactpersoon gebeld en die vroeg mij een motivatie en mijn CV op te sturen (het was een vacature bij een technisch bedrijf en ik voel mij in een technisch bedrijf als een vis in het water, daar zijn er niet veel van :-) ). Dinsdag kreeg ik een mail van deze contactpersoon dat zij mijn CV en motivatie doorgestuurd hadden naar het beherende uitzendbureau (ook al weer een bureau waar ik nog nooit van gehoord had) en die belden woensdag met het verzoek namens de opdrachtgever of ik mijn diploma's kon scannen en mailen. Natuurlijk deed het scanprogramma het niet, maar Man was handig genoeg om het toch voor elkaar te krijgen.
En mijn broer belde dinsdagavond over een leuke vacature waarbij een zeer goede kennis van de Franse taal een voorwaarde was. Hij was zo aardig de vacature te scannen en te mailen zodat ik woensdagmorgen het bedrijf kon bellen voor informatie. Dat was een fijn gesprek maar ook twijfel aan mijn kant of ik mij niet binnen een jaar in die functie zou gaan vervelen. Dat zou zowel voor mij als voor het bedrijf niet handig zijn (en dat is nog zacht uitgedrukt).
De vacature die mijn moeder had gestuurd bleek niet in de buurt te zijn. En verhuizen is op dit moment even geen optie, maar dat had ik toen nog niet beslist. De contactpersoon was niet aanwezig en die zou gevraagd worden of ze mij terug wou bellen. We zijn inmiddels een week verder en ik heb nog steeds niets gehoord.
Dus toen was het woensdagavond en zat ik mij af te vragen of ik nu wel of niet achter dat uitzendbureau aan moest bellen, zat mijn hoofd te stressen of ik wel of niet een sollicitatiebrief moest schrijven voor de vacature die mijn broer mij gestuurd had. En tot overmaat van ramp kwam ik, na bezoek aan de site van dat onbekende uitzendbureau wat om de scan van mijn diploma's had gevraagd tot de ontdekking dat de vacature-omschrijving van het UWV niet overeenkwam met de omschrijving op de site van het uitzendbureau :-(. Met name een uitstekende beheersing van de Duitse taal kan ik niet waarmaken (redelijk tot goed is echt het hoogst haalbare) maar ik had inmiddels al wel achterhaald om welk bedrijf het zou gaan en daar zou ik echt wel willen werken. Met als ingangsdatum van de vacature 01-01-2011.
Ik overdrijf als ik zeg dat de paniek toesloeg, maar veel zit ik er niet naast. En dat is het moment dat mijn hoofd er van tussen gaat en ik als een stresskip door het leven ga. Mijn hoofd kan dan 100x zeggen dat er in de week tussen kerst en nieuwjaar geen gesprekken plaats zullen vinden, mijn gevoel ziet dat toch heel anders. En dus raak ik in de stress als ik mijn mobiele telefoon niet bij me heb, twijfel ik of mijn mail met de scans wel aan is gekomen, raak ik in paniek als ik geen ontvangstbevestiging van mijn sollicitatie bij dat andere bedrijf heb ontvangen en blijf ik mijzelf afvragen of ik nu wel of niet contact op moet nemen met het uitzendbureau wat vond dat ik te ver weg zou wonen.
Langzaamaan begint de realiteitszin weer tot mij door te dringen en loop ik niet meer als een kip zonder kop door het huis. Ik begin te beseffen dat ik geen slaaf ben van de wensen van een bedrijf en dat ik ook mijn eigen agenda heb. En ik zit weer eens vol verbazing naar mijzelf te kijken dat ik mijzelf weer eens zo in de stress heb gejaagd. Maar eens, ooit zal mij dit niet meer overkomen. Voor alle vacatures vragen ze iemand die flexibel en stressbestendig is, en dat moet ik natuurlijk wel waarmaken ;-).
PS: het zal vast niemand verbazen dat ik in deze stemming geen Franse taallessen heb gedaan. In januari gaan we vol goede moed verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten