Het mandje voor verstelwerk is leeg :-). Zaterdag 2 broeken van een nieuwe rits voorzien en nu is het klaar. Ik voel me enorm opgelucht en als ik naar de werkelijk gewerkte uren ga kijken, dan waren het eigenlijk klusjes van niks. Raar dat je er dan toch zo tegenop ziet.
De reden waarom het zaterdag zo lekker ging, was vooral dat ik niet alleen thuis was. Kennelijk werkt het voor mij beter als ik er iemand anders ook in huis bezig is. Een soort van competitie: niet onder willen doen voor de ander.
Nu allen nog verzinnen hoe ik dat dan toe kan passen op mijn dagelijks leven. De praktijk is nu eenmaal dat ik werkloos thuis zit en dat er overdag niemand om mij heen is. Ik heb wel eens gelezen over mensen die zelfstandig werken en dagelijks naar een café met wifi-internet gaan. Dan hebben ze niet het gevoel alleen te werken en krijgen ze na verloop van tijd ook aanspraak met anderen die om dezelfde reden de deur uit gaan. Met een laptop kan ik me daar wel iets bij voorstellen, maar ik zie mij toch echt niet met de naaimachine en verlengsnoer onder de arm naar een café gaan :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten