zondag 12 december 2010

Overgave

Wegens stress en heftige emoties heb ik 2 nachten heel erg slecht geslapen (hooguit een uurtje of 4). De eerste bijna slapeloze nacht was van woensdag op donderdag en omdat we donderdagavond naar het theater zouden gaan (inclusief koffie, taart, drankjes en borrelhapjes) leek het mij geen gek idee om 's middags mijn bed op te zoeken. Ondanks het feit dat ik heel erg moe was koste het enorm veel moeite om daar op dat moment aan toe te geven. Uiteindelijk ben ik voor een uurtje in slaap gevallen. Maar in het theater merkte ik dat ik lichamelijk echt uitgeput was.
Door een mail die ik diezelfde donderdag ontvangen had, was ik zo boos dat ik na het theater (we waren rond 00.30 uur thuis) om 02.30 uur nog steeds door mijn bed heen stuiterde. Geen idee hoe ik in slaap gevallen ben, maar uiteindelijk iets geslapen en rond 06.30 uur weer wakker. Op dat tijdstip is mijn hoofd al zo wakker en druk bezig, dat ik dan niet meer in slaap kan komen. Vrijdagmorgen zoveel mogelijk verplichtingen afgehandeld en 's middags maar weer naar bed. Hetzelfde verhaal als donderdag: hartstikke moe zijn maar niet in staat daar aan toe te geven, ook weer met lichamelijke klachten erbij. Ook nu weer een uurtje geslapen en daardoor fit genoeg om het eten te maken. Tegen 21.00 uur kon ik met moeite mijn ogen open houden en besloot ik weer naar bed te gaan. Maar tegen de Dog Whisperer op National Geographic kon ik geen weerstand bieden, dus ondanks brandende ogen toch, koste wat het kost, blijven kijken. Uiteindelijk tegen 23.00 uur mijzelf echt klaar gemaakt om te gaan slapen, maar het koste heel erg veel moeite.
Vanwege wegwerkzaamheden in de straat op zaterdagmorgen (hoera, het had gedooid), weer vroeg wakker, wat niet handig was omdat we zaterdagavond weer de deur uit moesten. Ook nu weer 's morgens doen wat er gedaan moest worden en 's middags proberen wat slaap bij te halen.


Als er iets is wat mij de laatste paar dagen duidelijk is geworden, is dat ik dus niet in staat ben om toe te geven aan mijn lichamelijke behoeften. Mijn lichaam schreeuwde uit alle macht, tot in de diepste vezels, om rust en slaap, maar alles in mij verzette zich daar uit alle macht tegen. Slapen lukt alleen met de tv aan omdat op die manier mijn hoofd overschreeuwd wordt (wat is het toch fijn dat de BBC snooker uitzendt :-), en Eurosport curling op het programma heeft staan). Het zal nodig zijn mij de komende tijd eens vanaf een afstandje te bekijken om te ontdekken waarom ik doe wat ik doe, terwijl dat niet gunstig voor mijzelf is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten