Vrouw zoekt auto (deel 5 en slot!!)

Vrijdagavond zijn Man en ik, soort van halsoverkop, dus nog naar de dealer gegaan om de voors en tegens van een kleine auto te bekijken. Het maakt daarbij dus echt wel uit of je een dealer om de hoek of een dealer op de autoboulevard bezoekt. Deze man was heel erg behulpzaam en nam alle tijd voor ons, zelfs toen er andere klanten in de showroom kwamen. En ook werden we voorzien van thee en koffie :-).
Het bezoek bleek niet voor niets te zijn. Het werd al snel duidelijk dat kleine auto's voor mij echt te klein zijn. Dus einde zoektocht naar een nieuwe kleine auto. En er stond een redelijk geschikte grotere auto als occasion, die ik voor een acceptabele prijs mee kon nemen. Ik wist dus, dat als ik op de grote occasionshow geen auto zou vinden, er hier een auto in de showroom stond. Mijn enige bezwaar tegen die auto was dat het een enorm sportieve uitvoering was, voorzien van de meest moderne snufjes. Met andere woorden: een mooie auto maar "niet ik".


Zaterdagochtend met een knoop in mijn maag van de spanning, samen met Man richting occasionshow. Auto's kosten een hoop geld en het is toch wel eng of je wel met de juiste koop terug komt. Onderweg op de snelweg alle auto's bekeken en beoordeeld op geschikt of ongeschikt. Pa zou zelf naar de occasionshow komen en we hadden daar om 11.00 uur afgesproken. We waren er een kwartier te vroeg en vanwege de zenuwen moest ik heel erg nodig naar de wc. Ik heb toen met Man afgesproken dat hij op Pa zou wachten en dat ik naar de wc zou gaan en alvast onze eigen garage zou zoeken.


Na mijn bezoek aan de wc liep ik de hal binnen en de moed zonk me in de schoenen. Zo enorm veel auto's in alle soorten, maten, kleuren en prijzen. Hoe zou ik in vredesnaam hier een leuke auto kunnen vinden? Met een beetje hulp uiteindelijk mijn garage gevonden en mijn garagehouder aangesproken: "Ik heb altijd het gevoel gehad dat als mijn auto het begeeft, dat jij dan de perfecte auto voor mij hebt staan." "Klopt", zei hij. "Wat denk je van deze?". En hij liet me een zwarte auto zien, iets groter dan de kleinste auto's die te koop zijn, maar toch niet zo groot als de auto die ik gisteren bij de dealer gezien had. Een verstelbare achterbank zodat ik ook makkelijk wat grotere dingen mee kan nemen, een lekkere binnenruimte zodat je er redelijk met 4 personen in zou kunnen, en (maar dat hoort erbij) een enorme hoeveelheid snufjes die ze 15 jaar geleden nog moesten uitvinden. De prijs was iets meer dan ik in mijn hoofd had, maar het was duidelijk dat deze auto het meer dan waard was. Bovendien kreeg ik geen half jaar garantie maar 2 jaar omdat de garagehouder blij was dat de auto bij hem in onderhoud bleef.
Kortom: binnen 1 minuut had ik mijn auto al gevonden en toen moesten Pa en Man nog binnen komen.


Zodra ik Pa en Man spotte, heb ik ze opgehaald en naar "mijn" auto gebracht. "Wat vinden jullie van deze?". Beiden vonden het een mooie auto, maar hadden allebei wel het gevoel dat ik misschien toch nog even verder op de show rond moest kijken. Terwijl wij nog met de garagehouder aan het praten waren (en ja, voorzien van thee en koffie) en andere auto's van deze stand aan het bekijken waren, zag ik in mijn ooghoeken een ander stel wel zeer geïnteresseerd naar "mijn" auto kijken. Ik had het niet meer van de zenuwen. Onze garagehouder had dan wel toegezegd dat wij rustig een uurtje alle andere auto's mochten bekijken en dat de auto er dan nog wel zou staan, maar dat voelde voor mij wel als heel erg eng.  Dus helaas voor Pa en Man, heb ik toen direct de knoop doorgehakt en gezegd dat ik de auto kocht. En inderdaad, geen minuut te laat, want die andere mensen waren ook al druk bezig te onderhandelen.


We hebben nog even op de show rondgekeken, ik was wel heel erg blij dat ik via mijn garage een auto had gekocht en dat ik niet al die verschillende auto's met elkaar moest vergelijken. Na het rondkijken, terug naar de stand van mijn garage om daar een bos bloemen in ontvangst te nemen. Maandag kan ik bellen om te overleggen wanneer de auto voor mij klaar staat en als het echt onverantwoord wordt dat ik in mijn huidige auto rondrijd, staat er een leenauto voor mij klaar.


Mijn gevoel dat de perfecte auto voor mij klaar zou staan als die van mij het zou begeven, heeft mij niet bedrogen. En dan ben je binnen 1 minuut klaar. Ik zit me nu alleen af te vragen of ik deze keuze ook zonder al dat voorwerk gemaakt zou hebben. Dat had namelijk wel een hoop stress gescheeld ;-).