Enige tijd geleden had ik een foto geplaatst van een muntplantje wat het bij ons op het aanrecht, niet zo naar zijn zin had. Gelukkig was het minder erg dan ik in eerste instantie dacht, als het plantje het niet zou redden. En helaas moet ik melden dat dit muntplantje het niet gered heeft.
Mijn gevoel zei me dat het een buitenplantje was en dat het plantje zich veel prettiger zou voelen als het een plekje in de tuin kreeg. De vorst leek op zijn retour dus heb ik het plantje, in zijn eigen pot, buiten in een bak gezet. Het idee was om in de bak een gat te graven en daar het plantje in te zetten. Alleen waren de tuinschepjes nergens te vinden. Met het idee, daar vraag ik Man wel naar als hij thuis komt en dan doe ik het morgen, heb ik het plantje buiten laten staan. En dat had ik dus niet moeten doen.
Dezelfde nacht vroor het ineens en het bleef daarna vriezen. Ik was te laat om het plantje van de ondergang te redden. Nu het weer vandaag aangenaam genoeg is om de neus buiten de deur te steken, heb ik het plantje nog eens goed bekeken. En nee, er is geen redden meer aan. De foto is overigens ook duidelijk genoeg.
Na de crematie wordt het tijd voor weer wat vrolijker berichten, dus dan komen de plantjes aan de beurt die het wel goed doen.
Soms lijkt alles om je heen net zo triest als je van binnen bent...
BeantwoordenVerwijderenSterkte!