Een dag van gaan en komen (en meer)

Dit is de auto waar ik vandaag afscheid van ga nemen. Omdat mijn nieuwe auto het snelst rijklaar te maken is, gaan ze er vandaag mee beginnen en kan ik hem aan het einde van de dag ophalen.
Dus bij deze: dag lieve auto, dank je wel voor alle mooie herinneringen (en pinkt een traantje weg).






En dan wordt het tijd dat we overgaan tot de orde van de dag. Door alle toestanden van de afgelopen 2 weken is er een hoop regelwerk blijven liggen en daar moet hoognodig een begin mee worden gemaakt.

De wandeltrainingen worden steeds zwaarder (is ook de bedoeling natuurlijk), en daardoor moet ik mijn hele ochtendrtoutine omgooien. In het begin ging ik direct na het wakker worden de deur uit. Om niet helemaal op een lege maag onderweg te zijn, snaaide ik een mueslireep of een paar yoghurt-rijstwafels uit de kast. Bij thuiskomst was het tijd voor mijn ontbijt en het bijlezen van blogs en het forum waar ik ook regelmatig op zit. Vaak schreef ik dan ook mijn eigen blog. Vervolgens kregen de chins eten en werd hun kooi onderhanden genomen en kon mijn dag verder beginnen.
Maar tegenwoordig ben ik toch al snel gemiddeld een uur onderweg, soms zelfs op de toppen van toegestane hartslag. En dat gaat niet zonder ontbijt. Vandaag mijn eerste experiment om het anders te doen. Direct na het wakker worden een bak yoghurt met flakes naar binnen gewerkt en ondertussen de chins van eten en keutelvrije plankjes voorzien. Daarna wandelen en vervolgens met thee achter de computer kruipen. De training was beter vol te houden, maar ik vind het verder nog niks. Het zal wel een kwestie van wennen zijn.
En nu ik het toch over het wandelen heb, ik begin het te missen als ik het niet kan doen (ik vind het echt vreselijk om dat te moeten bekennen). En ik heb mij definitief ingeschreven voor de tocht die ik eind september wil gaan lopen. Alleen ben ik verstandig geweest en heb ik mij voor zaterdag opgegeven voor de afstand van 42km en op zondag doe ik 16km. Twee dagen achter elkaar de maximale afstand was toch wel teveel van het goede. Bovendien heb ik op deze manier een doel voor volgend jaar, want dan wil ik natuurlijk wel de maximale afstand lopen :-).

Mijn loopbaantraject is, ondanks al het gedoe van de afgelopen weken, gewoon door blijven lopen en ik zit tegen de opdracht aan te hikken die ik maandag klaar moet hebben. Als ik straks geen uitvluchten meer kan verzinnen, zal ik mij aan de opdrachten van het loopbaantraject zetten. De opdracht van deze keer is om uit diverse lijsten met woorden, die woorden aan te geven die ik het meest op mij  van toepassing vind. Vervolgens daar een top 3 uit halen en die voorzien van voorbeelden waaruit blijkt dat ik dat echt ben. Over het algemeen vind ik niet iets van mijzelf, ik ben gewoon ik. Maar met het uitzoeken van deze woorden, ben ik er nog niet. Ik moet dezelfde opdracht ook aan anderen voorleggen en daarna kijken of wat ik van mijzelf vind, overeenkomt met wat anderen van mij vinden. En als het niet overeenkomt, aangeven waarom ik denk dat het niet overeenkomt.
Maar voorlopig kan ik nog wel even wat bezigheden verzinnen, dus dat gaat helemaal goed komen ;-).

Ik wens iedereen verder een hele fijne dag.