Over hufters en bangerikken

Ik was eigenlijk van plan vandaag het vervolg op de sok te schrijven, maar nu ik voor de tweede keer in 1 week tijd bijna van de weg afgereden ben, ga ik vandaag even stoom afblazen.

Ik woon in een klein dorp wat vooral uit doorgaande wegen bestaat. De hoofdroute is een gewone 2 auto's brede straat, de overige wegen zijn van die smalle landbouwweggetjes van hooguit 1,5 auto breed. Dus als je iemand moet passeren die van de andere kant komt, zul je met 2 wielen in de berm moeten. In het begin vond ik dat eng, maar na 11 jaar draai ik mijn hand daar niet meer voor om.

Als ik mijn wandeltraining doe, kom ik over 2 van die wegen. Het viel me toen al regelmatig op dat auto's je gewoon in de berm drukken terwijl er niemand op de weg is en ze dus best met wat ruimte om je heen kunnen. Ik loop liever op de weg dan in de berm, want door al dat verkeer is de berm vlak naast de weg een enorme gatenkaas van kuilen en dat loop gewoon minder lekker. Ik loop netjes op de rand van het asfalt, dus ruimte zat om op een fatsoenlijke manier om mij heen te gaan.
Natuurlijk hou ik wel rekening met het overige verkeer. Ik snap best dat als van beide kanten een auto komt, dat ik dan niet pontificaal op de weg moet blijven lopen. Beide auto's moeten door de berm om elkaar te passeren, en dan ga ik heus wel zo ver mogelijk in de berm lopen.

Vanwege de herinrichtingswerkzaamheden in het dorp is de doorgaande route tijdelijk afgesloten. In het dorp verderop is een brug wegens werkzaamheden niet voor verkeer toegankelijk. Dat houdt in dat onze straat en de parallelweg naar het andere dorp voor de meeste mensen de doorgaande weg is geworden. Hierdoor moet er nog meer verkeer dan anders over die smalle landbouwweggetjes en moeten ook meer auto's elkaar passeren.
En niet iedereen doet dat even galant en houdt daarbij rekening met medeweggebruikers. Vorige week was ik zelf bijna van de sokken gereden omdat twee auto's elkaar wilden passeren en geen van beiden bereid was, rekening te houden met die voetganger (ik dus) die daar ook nog liep. De spiegel van de ene auto raaktje me op 5cm na net niet. En ik heb ook al een paar keer fietsers gezien die enorme capriolen uit moesten halen om niet in de sloot te belanden, alleen maar omdat een automobilist geen zin had om even achter de fietser te blijven wachten totdat de weg weer vrij was. (Ik ga een andere keer klagen over fietsers die het leven van een automobilist tot een hel maken, nu ben ik even op hun hand ;-) ).

Vanmorgen op weg van stad naar huis, werd ik weer bijna in de sloot gereden. Deze keer zat ik in de auto en was er een vrachtwagen die niet genoeg op zij ging/durfde te gaan. Als je niet kunt "berm rijden", neem dan niet een sluiproute waarin dat noodzakelijk is.
Maar degene die vorige week voor mij reed, maakte het nog veel bonter. Het was spitsuur 's avonds en er kwam veel verkeer vanuit ons dorp richting stad. De bestuurder/bestuurster (geen idee wat het was) voor mij raakte daar zo van in paniek dat er elke keer gestopt werd zodra er een auto van de andere kant ons moest passeren. Ik heb 20 minuten gedaan over een stukje van 2,5km.

Het is onbekend hoelang het nog duurt voordat de doorgaande route weer vrijgegeven wordt. Ik hoop dat het niet lang meer zal duren, maar het vermoeden bestaat dat het toch nog wel 3 weken zal zijn. Nog even volhouden dus. En zorgen dat ik ook ogen in mijn achterhoofd heb, dan kan ik mij in ieder geval wat veiliger op de weg begeven.