Vandaag is het zover: Man gaat vanaf nu weer elk weekend de deur uit!! Was dat in 2009 nog nodig om de relatie te redden, nu is het voor ons beiden een rustpunt geworden om die dingen te doen die fijner zijn om alleen te doen. Tijd en ruimte voor onszelf zonder met de ander rekening te moeten houden.
Het niet rekening hoeven houden met een ander ligt dit jaar voor Man iets anders, want hij gaat "kamperen" op de boot van schoonpa. Na het overlijden van schoonma, gaat Man elke zaterdag bij schoonpa langs en dat zal hij nu ook blijven doen. Daarnaast is de boot van schoonpa te groot om er alleen mee te kunnen varen. Dus voor een tochtje op het meer zullen ze ook samen zijn. Daardoor zal Man dus toch wel iets meer met een ander rekening moeten houden dan ik. Maar ik hoop dat hij genoeg ruimte voor zichzelf creëert zodat hij ook profijt zal hebben van een weekendje van huis.
Ik verheug me elk jaar weer op de weekenden alleen. De interesses van Man en mij liggen soms mijlenver uit elkaar en ons leefritme verschilt ook vaak dag en nacht. Dus als ik tegen 16.00 uur honger heb, kan ik nu gewoon eten in de pan gooien, of alvast beginnen met het toetje :-). Daarnaast is het voor mij een oplaadmoment. Hoewel het de laatste paar maanden redelijk goed gaat, blijft het vermoeiend om te leven met een man die een persoonlijkheidsstoornis heeft. En dan ben ik heel blij dat ik de mogelijkheid heb om, in mijn eigen omgeving, alleen maar aan mijzelf te hoeven denken. Waarna ik weer genoeg energie heb opgeladen om de week aan te kunnen.
Er zitten 2 nadelen aan het weekend alleen doorbrengen. Man heeft namelijk de beschikking over draadloos internet en heeft dus de laptop mee. Dat is balen want nu kan ik niet tegelijk tv kijken en internetten ;-).
Het tweede nadeel ligt wat gevoeliger. Nu de weekenden zonder elkaar weer van start zijn gegaan, is ook het grote "verdedigen" weer begonnen. De algemene tendens is toch dat je in een relatie zoveel mogelijk tijd samen door moet brengen, en dat wij anders kiezen (uit nood geboren en uit behoud voor onze relatie) wordt in het meest gunstigste geval gedoogd maar meestal veroordeeld. Het blijft moeilijk om de verwijten elke keer weer naast me neer te leggen.
Voor dit jaar ga ik proberen het anders te zien: De mensen die ons het hardst aanvallen, zijn de mensen die het meest jaloers zijn. Ze hebben gewoon niet het lef om hun leven zo in te delen als ze zouden willen. En dat is voor hun heel zielig. Dus vanaf nu ga ik die mensen met mededogen tegemoet treden. Ik hoop dat het daardoor beter te hanteren is.
Het is jullie keuze en verder benadeel je er niemand mee toch? Mensen oordelen toch, de kunst is om jezelf niet mee te laten slepen door de gedachtes die zij bij jou hierdoor opwekken. Het is eigenlijk zelfs niet eens zielig voor hen, het is gewoon zoals het is, meer is het niet. Ik heb eens ergens gelezen dat een wijs man, op ieder verwijt wat hij over zich heen kreeg zei: 'is dat zo?' Ik vond het wel een gepast antwoord.:-)
BeantwoordenVerwijderenZolang jullie het allebei prettiger vinden zo, en niemand anders er last van heeft...
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan en haal je schouders op!
Wat verdedigen? De buitenwereld is gewoon jaloers!
BeantwoordenVerwijderenVerschrikkelijk, alles samen MOETEN doen.
Leef jullie leven, zoals jullie dat zelf invullen.
Grrrrrrrrrrrr. Genieten stuit!
Groet, Bloem
Lieve Stuiterbolletje eerst een bedankje voor iedere keer je lieve reakties. Doet me goed.
BeantwoordenVerwijderenIk trek me gelukkig weinig aan van wat andere mensen zeggen en dan bedoel ik in het negatieve.
Nu zijn wij hier vrij anoniem waar we wonen dus niemand kent ons echt en als ze een mening hebben prima ik hoor het toch niet.
Zelf vind ik het ook fijn als mr. X weggaat op zijn tijd. Hij heeft zijn eigen hobby's en vrienden en ik heb daar nooit een probleem mee gehad. Heerlijk een avondje alleen.
Dus geniet jij er ook lekker van en weet je mensen blijven toch over je lullen wat je ook doet.
luiefs en fijn weekend alleen. Hélène
Dank jullie wel voor de lieve reacties. Ik zal mijn best doen er boven te staan. En ik ga oefenen in het antwoord van de wijze man van Ineke: is dat zo? Die vind ik echt fantastisch.
BeantwoordenVerwijderenIk vind dit een mooi logje. Het raakt mij. Omdat je zegt: "Ik ben alleen, heerlijk. Want daar komt het neer. Geniet ervan en laat de mensen praten. Het lijkt mij ook fijn om af en toe alleen te zijn. Zeker nu wij zeven dagen per week en 24 uur per dag op elkaars lip zitten. Ik benijd je een beetje. Dat je af en toe alleen wilt zijn, doet niets af aan je relatie. En waar staat dat je alles samen moet doen? Dat is niet goed voor je relatie.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van je vrije momenten.
Liefs Frederique