Omdat Man mij in 2007 geprobeerd heeft te verzuipen op het meer, is mijn vertrouwen in zijn stuurmanskunsten niet zo groot, dus ik zou na de sluis op de boot stappen. Dat scheelde varen over het beruchte meer. Met wat verkeerd rijden, is het me gelukt de sluis te vinden en stapte ik aan boord. Na zo'n 3 kwartier varen, kwamen we langs een aanlegplaats met schaduw en hebben we heerlijk gegeten.
Er is een halve uienquiche opgegaan, zonder kapot gesprongen vullingen. Dus met die rijst zal het misschien toch wel goed komen. Toch denk ik dat het lekkerder zou zijn geweest als de bodem wel voorgebakken was. Volgende keer waag ik wel weer een poging. De frikadelbroodjes van Trudy vielen goed in de smaak. En verder een hoop andere lekkere dingen. Schoonpa had kennelijk nog nooit van zijn leven een quiche gegeten en wist niet goed wat hij ermee aan moest. Het is dus tijd voor een heropvoedingscursus.
Na het eten op de waterkaart gekeken en ontdekt dat we een rondje konden varen om weer bij de sluis te komen. Ik op de achterbank van de boot en de mannen achter het stuur. En zo heb ik mij al breiend naar de sluis laten varen. De terugweg met de auto ging stukken sneller dan de heenweg, nu ik wist waar ik langs moest en zodoende was ik net op tijd thuis voor een paar spannende snookerwedstrijden.
Man kwam later. Die moest nog 3 kwartier wachten voordat ze door de sluis konden, en toen nog het meer over. Daarna besloten de mannen dat er nog eten genoeg was, dus hebben ze in de haven nog lekker gegeten van alle dingen die ik had gemaakt en meegenomen.
Ik heb mij 's avonds lekker in slaap laten wiegen door het deinende gevoel dat ik altijd krijg als ik op een boot heb gevaren.
Dat klinkt als een geweldig uitje!
BeantwoordenVerwijderen