Gewoon beginnen

Vrijdag zat ik nog te "klagen" dat ik mijn leven terug wou en dat ik het weekend mij bezig zou houden met het inventariseren van mijn achterstanden. Zaterdagmorgen besloot ik het anders aan te pakken. Het leven is gewoon even heftig geweest de laatste tijd, en op de stress die het besturen van de stichting met zich meebracht na, heb ik daar ook niks over te zeggen gehad. Nu kon ik, zoals ik wel vaker doe, mijzelf een flinke schop onder de kont geven en streng voor mijzelf zijn. Het was echter de vraag of ik mij daar beter door zou voelen. Vandaar dat ik voor een andere aanpak koos.
Ik besloot om gewoon te beginnen en vooral bij te houden wat ik allemaal voor elkaar kreeg. Misschien deed ik wel meer dan dat ik mij van te voren realiseerde. En een overzicht van alles wat ik gedaan had, zou vast motiverender zijn dan een lijst van alles wat nog moet gebeuren.

De zaterdag vloog voorbij en ik zag heel langzaamaan de keukentafel weer uit de chaos te voorschijn komen. Met name het maken van de huiswerkopdrachten voor het loopbaantraject haalde een enorme druk van mijn schouders. Maar ook de financiën werden bijgewerkt, een sjaal gerepareerd en een aantal mails verzonden. Ik kreeg de smaak te pakken, dus maandagmiddag op dezelfde manier weer verder gegaan. Ook boven begon de werktafel uit de chaos te verschijnen. Mijn humeur ging met sprongen vooruit.

Vandaag heb ik mij vooral bezig gehouden met het werk dat ik voor de stichting moest doen. Op 2 dingen na, ben ik nu bij. Daarnaast liggen er nog een paar zaken om af te handelen, zoals het aanpassen van de beha die ik onlangs gemaakt heb. Maar de meeste zaken die ik voor anderen moet doen, zijn nu wel zo'n beetje gedaan.

Raar, dat ik niet eerder door had dat het eigenlijk zo simpel was: gewoon beginnen en lief zijn voor jezelf.