Juffrouw Smotch

Ik hou best van mooie kleren en heb dan ook een favoriete winkel waar ik altijd mijn kleren koop. En elke keer als ik nieuwe kleren heb gekocht (inmiddels al wel zo'n 3/4 jaar geleden), neem ik mij voor om er heel zuinig op te zijn. Ik draag die kleren alleen naar speciale gelegenheden of naar het werk. Op andere dagen loop ik in spullen met vale prints of vlekken rond. Goed genoeg om mee over straat te kunnen als dat nodig is, maar daar houdt het dan ook wel mee op. 


Nu is inmiddels ook wel duidelijk dat ik een spontaan, enthousiast mens ben wat nog wel eens de neiging heeft om te doen wat in haar hoofd opkomt en later naar de gevolgen te kijken. Zo kan ik, met nieuwe kleren aan, spontaan aan het knippen van glasvezel-isolatiemateriaal slaan omdat ik daarmee vrienden kan helpen die, op het moment dat ik langs kom, aan het klussen zijn. Hetzelfde geldt voor verven, door modderpoelen heen lopen of wat dan ook. En voor dat ik het in de gaten heb, zit er in mijn kleren een vlek. En als de vlekken niet door spontane acties ontstaan, dan is het koken van eten wel de boosdoener of dat ik met het eten zelf heb lopen kliederen. Elke vlek wordt vol verbazing aangekeken, terwijl mijn hersenen op volle toeren draaien hoe ik die in vredesnaam in mijn kleren heb gekregen. Vaak ontdek ik ze pas op het moment dat de kleren al gewassen zijn, ik ze nietsvermoedend aangetrokken heb en onderweg ben naar een afspraak.


Gisteren was het weer eens zo ver. Ik was bij de assistente voor mijn wekelijkse injectie en zag tot mijn grote schrik ineens zo'n 15 vetachtige vlekken in mijn vestje zitten. Afgelopen weekend had ik dat vestje nog gewassen en was mij niks opgevallen. Ik heb geen idee hoe die vlekken in mijn vestje gekomen zijn, maar het zal wel van het eten koken zijn. Omdat het vestje inmiddels gewassen is, zal het niet eenvoudig zijn om de vlekken er alsnog uit te krijgen.


Net als ik, is mijn moeder ook geen schoonmaakwonder. Dus ik kan haar niet opbellen met een grote HELP!. Wat nu? En ineens zag ik het schoteltje liggen wat ik nog naar de buurvrouw terug moest brengen. Mijn buurvrouw is iets meer dan 10 jaar ouder dan ik, en nog van de ouderwetse stempel. Als zij geen oplossing zou weten, dan was die er ook niet. 
Zo'n anderhalf uur later stond ik weer in de keuken met een bakje met vloeibare ossegalzeep. Gebruiksaanwijzing: spul op de vlek smeren, 10 minuten laten intrekken, even boenen, uitspoelen en daarna het vestje wassen. Ik ga het van het weekend proberen.
En dan kijk ik direct of het werkt op chocoladevlekken. Die zag ik gisteren ineens in mijn lichtgrijze broek zitten. Geen idee hoe die nu weer in mijn kleren zijn gekomen.


Ik sta open voor meer suggesties en tips. Want het zou wel heel erg fijn zijn dat mijn nieuwe kleren wat langer voor nieuw en netjes door kunnen gaan dan nu.