De reis van hun leven

Op 3 juni 2010 zijn ze vertrokken en 5 november 2011 komen ze weer thuis. Ze hebben er nu dus meer dan een jaar van hun bijna anderhalf jaar durend avontuur opzitten.


Wie die ze zijn: drie Russische astronauten, een Chinese astronaut, een Franse astronaut en een Italiaanse astronaut. Deze astronauten doen mee aan het project Mars 500, een ruimtereis naar Mars. Op 8 februari 2011 stapten 3 van de 6 astronauten in de Marslander waarna ze op 12 februari voet zetten op Mars. Op 2 maart zijn ze aan de terugreis begonnen.


Al die tijd hebben de astronauten alleen maar via mail contact met hun vrienden en familie. Het radiocontact met de vluchtleiding heeft een maximale vertraging van 20 minuten. Ze leven al die tijd op een vloeroppervlak van 200m2. Op hun vlucht kweken de astronauten planten en groenten en trainen ze in de fitnessruimte onder andere met een Wii. En ze eten dezelfde maaltijden als in het ISS (international space ship).


In hun leven zal het de enige kans zijn die ze krijgen om zo'n reis te mogen maken. Het hoogtepunt van hun carrière. Alleen zijn ze nooit van aarde vertrokken.
Hun ruimteschip staat in een hermetisch afgesloten loods in Moskou en het hele project is bedoeld om te zien of de mens in staat is om een reis naar Mars te kunnen maken.
Daarom worden er door de vluchtleiding regelmatig noodsituaties gecreëerd en wordt de bemanning continu medisch, psychologisch en lichamelijk in de gaten gehouden.


Over deze reis stond begin maart 2011 een artikel in de krant en ik heb het toen vol verbazing zitten lezen. Ik ben nog steeds verbaasd. Ook al zijn die mannen nooit van de aarde vertrokken, het zal het hoogtepunt van hun carrière zijn. Ze zijn als proefpersonen gebruikt en zullen nooit in aanmerking komen als bemanning voor de echte reis. En er zal nooit gewacht worden totdat eventuele langetermijneffecten van de reis bekend zullen worden. Wie weet hoeveel astronauten er dan al naar Mars zijn gestuurd.

Ik geloof niet dat ik het nut van deze missie zie.