Plan B (2)

Vorige week had ik Mogelijk toekomstige baas aan de telefoon en die was boos op de holding omdat er nog steeds geen duidelijkheid over mijn aanstelling is. Hij is zo boos dat hij van plan is om binnenkort de boel op de spits te drijven: "Jullie staan toe dat ik haar met ingang van 1 maart in dienst neem onder mijn voorwaarden of ik vertrek/neem ontslag.". Ik hoop dat het niet zover hoeft te komen maar ik voelde me wel heel erg vereerd (hoewel ik ook wel weet dat mogelijk toekomstige baas zijn werk zonder rechterhand niet uit kan voeren, dus is het  logisch dat hij dan vertrekt). Broer, die in het loopbaangebeuren zijn brood verdient, heeft er nog steeds een goed gevoel over en hetzelfde geldt voor mijn loopbaanadviseur. Zelf heb ik het gevoel dat ik op werkgebied onder deze man enorme stappen kan zetten en heel veel kan leren. Dus blijven we hopen dat het goed gaat komen.

Ondertussen werk ik gestaag verder aan Plan B. Een tijdje terug heb ik geschreven over de enorme bevalling om Plan B op papier te krijgen. Pas toen ik de mentale omslag kon maken van "Ik heb geen andere keuze" naar "Ik ga voor financiële onafhankelijkheid en dit is voor mij de beste en leukste manier", kwam er eindelijk iets zinnigs uit en krijg ik steeds meer lol in het verder uitwerken van Plan B.

Tijdens het loopbaantraject werd al snel duidelijk dat ik eigenlijk het meest geschikt ben voor het "klassieke uitzendwerk": We hebben NU iemand nodig die van wanten weet en als het probleem opgelost is, kan die persoon weer vertrekken. Na wat onderzoek bleek dat dit soort werk niet meer door uitzendbureau's word aangeboden maar door freelancers/zzp-ers wordt gedaan. Juist omdat ik snel denk, snel dingen oppak en snel mijn taken onder de knie heb, en mij daardoor in een reguliere baan al snel loop te vervelen, ben ik bij uitstek geschikt om mij vol enthousiasme op tijdelijke klussen te storten. Tegen de tijd dat ik mij begin te vervelen en het wel gezien heb, houdt de klus op en ga ik weer wat anders doen. (Oké, in de meest ideale situatie.)Inmiddels heb ik het plan om als freelancer aan de slag te gaan aan diverse mensen (bekenden en onbekenden) voorgelegd en die zijn allemaal positief. Ook mensen die de branche kennen waarbinnen ik mijn werkzaamheden aan wil bieden. Het zal vanwege de crisis misschien niet eenvoudig worden maar er zijn wel degelijk kansen en mogelijkheden. 

Het enige struikelblok voor een succesvolle uitvoering ben ikzelf. Ik heb het namelijk al eerder als "ondernemer" geprobeerd en dat is geen succes geworden (zacht uitgedrukt). Als het goed is, heb ik van de fouten van toen geleerd en ga ik niet nogmaals dezelfde fouten maken. Mijn zelfvertrouwen op dat gebied heeft echter wel een enorme dreun gekregen en dat heb ik niet zo 1, 2, 3 hersteld. Plan B voelt goed maar als ik voor Mogelijk toekomstige baas aan de slag kan, dan heeft dat wel mijn voorkeur.