Chaos

Niet dat er de afgelopen niets te schrijven viel, maar met Man die ziek op bed lag en zich verveelde, kwam er weinig uit mijn handen. Man is niet iemand om stil met een boekje op de bank te zitten, hij wil dingen doen en met rond de 39°C koorts gaat dat niet echt gemakkelijk. Gelukkig gaat het nu weer beter en kan Man weer op zijn eigen manier door het huis dreutelen. Ik moet nog wel in de gaten houden dat hij niet teveel hooi op zijn vork neemt maar deze stand van zaken is voor mij wel een stuk prettiger. We hebben afgesproken dat Man donderdag weer naar het werk gaat en dus had hij even tijd om mij te helpen.

Toen we de chins uit de opvang haalden, kregen we daar een grote kooi bij. Het koste zo'n 3 kwartier om die kooi via de trap naar boven te krijgen. Tijdens mijn wandeltocht was het voor Man handiger dat de chins beneden kwamen te staan en hebben we er een tweede kooi bij gekocht. We hadden geen zin om weer 3 kwartier te lopen prutsen (en bij thuiskomst weer). 
Een tijdje geleden zag ik dat de eerste kooi toch wel erg aan het roesten was geslagen en besloot ik dat het tijd werd om de oude kooi te vervangen door de kooi die we vorig jaar hadden gekocht.

Voordat Man ziek werd, hadden we gisteren al als datum afgesproken om de kooien om te ruilen. Ik heb Man gevraagd of hij dat, vanwege zijn griep, nog wel wilde en hij had er geen probleem mee om dat te doen. Dus gisterenmorgen stonden we startklaar om alles in orde te maken. Er was alleen de vraag: Hoe doe je dat op een manier die zo min mogelijk stress veroorzaakt? (bij de chins en bij mij). Een deel van de spullen uit de oude kooi moeten naar de nieuwe kooi terwijl de chins op dat moment nog niet over kunnen. 

We hebben voor een tijdelijke oplossing gekozen. Met een paar tijdelijke hulpmiddelen kunnen de chins zich nu redden in de nieuwe kooi en binnenkort moeten Man en ik kijken wat we aan takken en klimmateriaal nog over zetten van de oude naar de nieuwe kooi. Ik weet al wel dat de chins op dit moment niet blij zijn. Ze hebben hun draai in de nieuwe kooi nog niet gevonden en ik ben er nu natuurlijk van overtuigd dat het NOOIT MEER goed komt tussen mij en de chins. Het is dan ook geen prettig vooruitzicht dat ik binnenkort hun behuizing nog een keer op de kop moet zetten, ook al weet ik dat het er dan voor de chins alleen maar leuker en beter op gaat worden.

Van het een komt natuurlijk het ander. De nieuwe kooi is iets kleiner dan de vorige kooi. De vorige kooi had namelijk een groot puntdak, de nieuwe kooi heeft dat niet en is daardoor iets lager. Daardoor kan de nieuwe kooi op meer plaatsen staan dan de oude. De chins staan in mijn "werkruimte" en die is niet zo groot. De kleinere kooi bood daardoor de mogelijkheid om de kamer ruimtelijker in te delen. Dus nu we toch bezig waren .....

Nu is het boven een grote chaos. Alle meubels staan op hun (voor voorlopig) nieuwe plek maar de inhoud ligt nog her en der door het huis. Het was ook al wel weer een tijd geleden dat ik een stofdoek door de ruimte had gehaald waardoor de stofwolken mij om de oren vliegen. Kortom, lege kasten, stof en viezigheid, een oude kooi die nog uit elkaar moet worden gehaald en chins die elkaar de tent uitvechten omdat ze (nog) moeten wennen aan hun nieuwe huis.
Op dit moment heb ik er erg veel spijt van dat ik alles niet bij het oude gelaten heb.

PS: het lijkt erop dat de baby van de overburen vandaag het licht gaat zien (of afgelopen nacht de maan).