Vechten tegen of vechten voor

Soms denk je dat je al een heel eind gevorderd bent met het accepteren van de situatie waar je in zit om vervolgens met je neus op de harde feiten gedrukt te worden dat je nog een lange weg te gaan hebt. In mijn geval waren er 3 behoorlijk heftige confrontaties met Coach voor nodig om te ontdekken dat ik over een hoop dingen in de relatie heel erg boos ben.

Diep van binnen kan ik nog niet accepteren dat Man niet zal veranderen en dat er een aantal dingen zullen zijn die ik nooit zal krijgen, zoals het gevoel dat ik voor hem de nummer 1 ben. Dat ik ervan baal dat ik met Man mee moet naar afspraken omdat hij niet in staat is een accuraat verslag van de desbetreffende afspraak te geven en geen benul heeft van mogelijke financiële consequenties.

De prijs van die boosheid is echter hoog, vooral omdat ik niet doorhad dat ik boos was. Ik wist wel dat ik al een tijdje in de overlevingsstand stond, wat per definitie "vechten tegen" is. Omdat ik niet doorhad dat ik boos was en overeenkomstig reageerde, had ik de laatste 2 weken ruzie met iedereen om mij heen terwijl ik eigenlijk alleen maar begrip en steun wilde en nodig had. Het lukte me niet om mijn gevoelens op een goede manier duidelijk te maken en daardoor vervreemde ik van de mensen om mij heen.

Het "vechten tegen" moest omgezet worden in "vechten voor". Het was een zware strijd maar voor voorlopig heb ik het voor elkaar gekregen. Het ging ten koste van een hoop tranen, boze woorden, gekwetste vrienden en slaap. Ik zou willen dat ik deze strijd volledig gestreden had maar ik ben bang dat dit niet het geval zal zijn. Dus de komende periode zal ik deze strijd nog wel een paar keer vaker moeten voeren. Het is alleen jammer dat de transformatie van "vechten tegen" naar "vechten voor" deze keer behoorlijk onbewust is gegaan. Ik hoop dat ik er toch iets van geleerd heb en dat ik de volgende keer de situatie sneller in de gaten heb en in staat ben er iets aan te doen.