Verjaardag vieren

Als de post zijn werk doet (en je kunt daar tegenwoordig terechte twijfels over hebben), krijgen vandaag al mijn vrienden de uitnodiging voor mijn verjaardag in de brievenbus. Ik vind dat altijd weer een spannend moment. Mijn verjaardag is rond het midden van december en als Sinterklaas en Kerst ongunstig vallen, zou het niet de eerste keer zijn dat mensen niet kunnen komen omdat met (schoon)ouders iets gevierd moet worden. Dat gezeur rond feestdagen is één van de redenen dat ik mijn verjaardag maar 1x in de vijf jaar groots vier.

Wat het deze keer extra spannend maakt, is dat ik de uitnodiging gebruikt heb om mijn plan van een voettocht bij mijn vrienden bekend te maken. Tot nu toe zijn er nog niet veel mensen in mijn directe omgeving die van mijn plannen weten. Man, coach en centrum zijn natuurlijk op de hoogte. Mijn broer heb ik het per mail laten weten. Een vriendin kwam erachter omdat ze af en toe op mijn blog leest, de vriendin met wie ik naar het ziekenhuis ben gegaan, weet het omdat ze afleiding nodig had. En de mensen van het wekelijkse conversatiegroepje Frans zijn ook op de hoogte. Verder nog niemand en dat gaat vanaf vandaag dus anders worden. Ik ben heel benieuwd naar hun reacties.

Ik zal dus wel weer een paar dagen vol spanning op telefoontjes en mail zitten te wachten in de hoop dat iedereen in staat is om te komen. En als ik weet op hoeveel mensen ik kan rekenen, dan val ik iedereen die mijn blog regelmatig leest, lastig met vragen over inkopen. Het runnen van een twee-persoonshuishouden gaat me heel goed af. Bij meer dan 4 wordt het een stuk ingewikkelder.