Waarom is het zo moeilijk

Zeer binnenkort gaan Man, ik, Française en Hongaarse Roemeen een weekje op wintersport. Er zijn 3 mensen die er enorm veel zin in hebben en 1 die het liefste de heleboel af zou blazen. Driemaal raden wie het niet ziet zitten ;-).
Dat ik het niet zie zitten, wijd ik aan het cultuurverschil en de taalbarrière. Het is overduidelijk dat die 2 dingen een rol spelen maar het is, als ik heel eerlijk ben en diep in mijzelf kijk, niet de echte reden. Ik weet ook dat als ik eerlijk zou zeggen waar ik tegenop zie, het voor iedereen veel gemakkelijker zou zijn. Voor mijzelf, omdat ik dan niet de schijn op hoef te houden dat ik er net zoveel zin in heb als de rest en omdat door het uit te spreken de dikste emotionele lading er dan vanaf is. Voor de rest, omdat ze dan weten waar ik mee zit en er rekening mee kunnen houden.  Met mijn verstand kan ik beredeneren dat zij vast met dezelfde problemen worstelen als wij. En dat we alle 4 hetzelfde doel voor ogen hebben: een leuke, gezellige vakantie in de Franse Alpen. Maar verstand en gevoel zijn heel verschillende dingen.
Waarom is het dan zo verdomde moeilijk om eerlijk te zeggen hoe ik mij voel?

Waarom is het zo moeilijk om te zeggen dat:
- de voorbereidingen voor mijn voettocht naar Rome meer zijn dan gedacht en dat het me eigenlijk helemaal niet uitkomt om nu een week weg te gaan.
- dat ik me daardoor enorm opgejaagd voel en daardoor het liefst gewoon in mijn eentje ben in plaats van met een groep, waar de communicatie vanwege de taalbarrière extra vermoeiend is.
- dat ik bang ben dat ik door Française de hele dag geclaimd ga worden, als de mannen van de bergen naar beneden suizen en dat ik haar enorm in de steek laat als ik regelmatig een middag voor mijzelf in plan.
- ik het eng vind om met een ander stel op vakantie te gaan, zeker omdat we ze nog maar zeer kort kennen; we zijn nog nooit met anderen op vakantie geweest.
- ik bang ben dat er zulke misverstanden gaan ontstaan dat we na afloop elkaar niet meer kunnen luchten of zien waardoor ik ook met het groepje Frans zal moeten stoppen.
- ik het gevoel heb hier helemaal alleen in te staan omdat ik Man niet duidelijk mijn gevoelens uit kan leggen.
- als ik aan Man al niet duidelijk kan maken waarom ik als een berg tegen de vakantie op zie, ik het aan de anderen al helemaal niet duidelijk kan maken.

Als ik terugkom zal het allemaal vast wel goed zijn gegaan en zal ik vol trots mijn eerste wintersportervaring met jullie delen. Maar nu zou ik het liefste diep onder de dekens willen kruipen en daar voor een tijdje niet meer onderweg komen.