Afgelopen zaterdag had ik een dag energetisch lichaamswerk met een stukje rebirthing-ademen. Daar werd duidelijk dat ik (weer eens ;-) ) in mijn oude valkuil was gevallen. Gevoelsmatig gebeurt er in mijn leven dan zoveel dat ik niet weet waar ik moet beginnen en dus alles naar binnen sla. Vervolgens lukt het niet meer om mij te uiten, voel ik me een ballon die op knappen staat, vliegt mijn energie naar beneden, krijg ik een humeur om op te schieten totdat ik soort van instort. En dat gebeurt natuurlijk altijd op een moment dat het helemaal niet uitkomt.
Dus hier een korte bloemlezing van de dingen die in mijn hoofd zitten:
- Man had het zondag weer op zijn heupen. In plaats van mij te helpen met de voorbereidingen van mijn verjaardag, ben ik de hele zondag bezig geweest om ervoor te zorgen dat de boompjes/struiken voor de schutting zo kwamen als afgesproken. Ik voelde me eenzaam, alleen, niet gezien en ik baal dat ik dan de meest wijze en meest verstandige moet zijn. Man kan het ook niet helpen dat hij (om mij onduidelijke redenen) in een soort van blinde paniek terecht komt op het moment dat ik hem nodig heb.
- Ik heb nog niet van iedereen die ik voor mijn verjaardag heb uitgenodigd een reactie gehad. Over 2 daarvan maak ik mij behoorlijk zorgen. Door allerlei omstandigheden zijn daar dit jaar al een paar dingen in mis gegaan en ik weet dus niet hoe die mensen daar nu in staan of tegenaan kijken.
- De tandarts heeft mijn zenuwontsteking behandeld en nu heb ik meer pijn dan daarvoor. Het slaapt niet lekker en het helpt niet om mij vol energie te voelen voor mijn verjaardag.
- Ik heb in augustus beloofd om voor iemand een hemdje te maken. Ik zou er in november mee beginnen. Het is nu al bijna half december en ik ben er nog niet mee bezig geweest. Meer problematisch: ik zou op dit moment ook niet weten wanneer ik er wel tijd voor heb.
- Ik heb geen nee gezegd tegen het verzorgen van een administratie voor iemand van de ruilkring terwijl ik dat wel had moeten doen. Nu moet ik voor komende vrijdag ook nog eens een stapel bonnen in de pc gooien.
- Er liggen nog een stapel foto's te wachten om aan te passen, waar (natuurlijk ;-) ) ook nog in mijn blog over geschreven moet worden.
- Ik heb voor Schoonpa een varkentje gehaakt en daardoor weer erg veel last van carpaletunnelsyndroom. Het zou beter zijn als ik minder spelletjes op de pc zou spelen, het handwerken voor voorlopig in de ijskast zou zetten en overdag ook meer mijn polsspalken zou dragen. Ik voel me op die momenten erg gehandicapt.
- Man en ik gaan met Française en Hongaarse Roemeen op wintersport. Man is er echt heel blij mee en ik gun het hem ook van harte. Maar aan de andere kant vind ik het erg duur en was ik liever alleen met Man op vakantie gegaan. Vanwege het centrum hebben we dit jaar samen geen vakantie gehad.
- In april heb ik ook een dag energetisch lichaamswerk gedaan en heb ik een spirituele ervaring gehad. Het is niet te omschrijven wat je dan overkomt, hoe het voelt en wat er is gebeurt maar het is een zeer ingrijpende ervaring geweest. Ik weet nog steeds niet goed wat ik ermee aan moet, vooral omdat het een ervaring is die niet onder woorden te brengen is.
- Ik voel me overweldigd door de krachten die mijn plan om een voettocht naar Rome te maken in mij los maakt. Ik heb nog nooit eerder zo'n innerlijke drive gevoeld. Ik vind dat spannend, overweldigend en een beetje eng.
- Ik moet oefenen met mijzelf te injecteren. Ik kan niet zonder vitamine B12-injecties en onderweg naar Rome staan de doktersassitentes vast niet in een rij. Maar ik zal eerlijk toegeven dat ik het doodeng vind.
- De chinchilla's hebben al een paar dagen lang besloten dat ze elkaar de tent uit willen vechten.
Ik denk dat ik nu de meest belangrijke dingen die chronisch, maar in willekeurige volgorde, door mijn hoofd spelen wel genoemd heb. Het blijft een cirkel die ik voor voorlopig nog niet opgelost heb. Niet praten of schrijven maakt moe, moe maakt dat ik niet praat of schrijf.
En dan had ik bijna deze post ook nog eens in het verkeerde blog gezet.
Waarom maak je voor jezelf geen lijstje op papier? Je kunt dan alles opschrijven en wegstrepen wat een ongelofelijke kick geeft en je ook een soort van energie brengt. Wanneer je alles opschrijft en ziet dat er dingen zijn weggestreept, zorgt ervoor dat het er overzichtelijk uitziet en je voorkomt dat alle dingen, die je wilt doen in je hoofd ronddwarrelen. Dat geeft echt een groot stuk rust. Ik doe dit nu zelf ook en het helpt. Soms doe ik dingen niet zoals de gevulde speculaas maken en laat het dan voor wat het is. In het geval van de speculaas heb ik een banketletter gemaakt. Dat was een stuk minder arbeidsintensief en ik heb ervoor gekozen om niet naar de Reikimastersbijeenkomst te gaan. Voortaan neem je gewoon een bedenkpauze wanneer iemand je iets vraagt. Je standaard antwoord wordt in de toekomst: Ik zal er over nadenken en het je deze week laten weten. Bied ook niet (wanneer je net zo impulsief bent als ik) overal je diensten aan. Veel sterkte! Gr. LZV
BeantwoordenVerwijderenAls ik je blog zo lees dan bekruipt me het gevoel of je wel klaar bent voor een voettocht naar Rome. Tenslotte zal je dan doorlopend moeten oplossen, aanpassen en plannen. Dat geeft stress en dat is niet jou sterkste punt.
BeantwoordenVerwijderenLZV geeft idd een goede tip om er eerst over na te denken en niet meteen een antwoord te geven.
Ik heb er bewondering voor hoe je omgaat met je man, voor mij liggen de grenzen veel korter. Als ik bijv.niet op vakantie wil om wat voor reden dan ook dan wil ik best een beetje opschuiven maar meer dan een (klein) compromie wordt het niet. Nou schrijf je steeds dat je man er niets aan kan doen dus dan ligt het wel wat anders. Maar ook je man kan proberen te leren meer rekening te houden met jou grenzen. Ideaal zal het nooit worden maar alle beetjes helpen.
Veel succes,
Saar