En toen durfde ik het toch niet aan

Bij ons in huis zijn Man en ik, op het gebied van vlees, redelijk gelijkwaardig. We weten geen van beiden hoe we het klaar moeten maken. Iets simpels als het braden van een hamburger of een slavink lukt ons nog wel, evenals rul gebraden gehakt. Maar van vlees wat gekruid moet worden en daarna in een pan moet worden gemikt, hebben we geen van beiden verstand.

In mijn beleving ben ik opgegroeid met eeuwigdurende ruzies over vlees, hoewel mijn moeder dat ten stelligste ontkent. Mijn vader had zijn eerste hartaanval toen ik 10 jaar werd en sindsdien werd er bij ons vooral rundvlees gegeten. Op zaterdag gingen we naar de slager voor een pond doorregen runderlappen en op zondag was het "feest".
Mijn moeder vond dat mijn vader het vlees verprutst had en als mijn moeder het vlees gebraden had, vond mijn vader het niet goed. Mij maakte het niet uit, in beide gevallen zat ik met een stuk vlees in mijn mond wat steeds groter en groter werd, totdat het uiteindelijk echt niet meer weg te krijgen was. Ik leerde dan ook al snel om vlees in zulke kleine stukjes te snijden dat ik het zonder kauwen in één keer door kon slikken.
Vlees was niet lekker.

Toen ik op mijzelf ging wonen, liep ik verdwaasd door de supermarkt. Enorme koelvitrines met vlees en ik had geen idee wat ik er mee zou moeten. Sinds die tijd probeer ik het eten van vlees zoveel mogelijk te vermijden. Echt vegetariër ben ik niet maar als het niet hoeft dan eet ik het niet. Maar Man is wel een vleeseter en een relatie is geven en nemen. Dus af en toe waag ik mij aan de simpele vleessoorten waar weinig aan kan mislukken.

Bij mijn vriendin in Frankrijk heb ik van haar man geleerd hoe ik karbonade moest braden. Eigenlijk bleek dat helemaal niet zo ingewikkeld en het was ook nog eens een keer zeer eetbaar ook. Voor vanavond staat karbonade op het menu, ze lagen al een tijdje in de vriezer te wachten op een moment dat ik genoeg moed verzameld had om ze daadwerkelijk te maken. In de supermarkt, op zoek naar de juiste kruiden, kwam ik ook een stoompakje tegen: gestoomde karbonade met aardappelen uit de oven. En ik ben gezwicht.

Vanavond eten we dus karbonade uit de oven en niet uit de pan. Ik denk niet dat het tussen mij en het braden van vlees nog goed gaat komen.