Het is inmiddels donderdag en de lichamelijke gevolgen van mijn weekend wandelen worden steeds zichtbaarder, maar het is het meer dan waard geweest. Ik heb nog nooit eerder aan zo'n bizarre wandeltocht meegedaan. Hieronder in een aantal korte zinnen wat ik in 2 dagen mee heb gemaakt.
- Het motto leek te zijn: kun je er doorheen, dan ga je er doorheen. Dus liep de officiele route dwars door winkels, kerken, molens, het stadhuis, het universiteitsgebouw, een boerenerf en een studentenhuis. Voor degenen die een langere afstand liepen, heb ik ook nog een museum in de routebeschrijving zien staan.
- Op het boerenerf konden we de stallen bekijken en kregen we uitleg over de volautomatische melkrobot. Het was erg interessant om dat mee te maken.
- Onderweg waren er verhalenvertellers, orgelconcerten, tentoonstellingen en minder gangbare activiteiten. Zo werden alle wandelaars verzocht om een koolblad aan de plaatselijke brug te hangen. Het was jammer dat ik vergeten was mijn camera mee te nemen.
- Op zaterdag werden we ineens aangehouden door een "politieagent" die ons pas liet passeren na een glimlachcontrole. En beide dagen waren er dixies die gerund werden door een toneelgroep. Dat geeft wel een andere dimensie aan het naar de wc gaan.
- Zondag bij de finisch stond er een complimentenloket opgesteld. Iedere deelnemer werd met luid geroep onthaald.
- Het waterschap liet zien hoe hoog het water zou staan als er geen dijken waren. In dat geval zou ik nu in een duikuitrusting dit stukje zitten te schrijven.
Was het allemaal rozegeur en maneschijn? Nee, niet helemaal. De afstand van zaterdag was voor mij eigenlijk te ver. De eerste 16km gingen nog wel, maar dat er daarna nog 9 op het programma stonden, voelde als een onmogelijke opgave. Als verrassing stonden Man en Schoonpa ineens voor mijn neus en dat gaf mij de moed om door te zetten.
En ik had verkeerde sokken aangetrokken. Daardoor hebben zaterdag mijn voeten bekneld in mijn wandelschoenen gezeten. Resultaat: twee blauwe teennagels en een heel mooi blauw klein teentje. Zondag uit nood andere schoenen aangetrokken, maar die waren niet goed genoeg ingelopen. Dus naast mijn blauwe plekken ook nog een paar blaren erbij gekregen.
Dat ik, qua vermoeidheid, teveel heb gedaan begint sinds dinsdag duidelijk te worden. Maar ik zou deze wandeling voor geen goud hebben willen missen.
Wat mij betreft doe ik volgend jaar weer mee.
Wat goed! Klinkt als een hele gezellige wandeltocht, en aangezien dat het doel was, heb je het goed gedaan! Presteren was het doel niet geloof ik, maar ik vind het toch heel knap van je. Twee vliegen in één klap!
BeantwoordenVerwijderenIk vond na het lopen de lichamelijke pijn en vermoeidheid en de gehavende voeten trouwens ook een soort trofee. Als het zo zeer doet, heb je een goede prestatie geleverd en mag je jezelf eens goed in de watten (laten) leggen.
Ik vind het en knappe prestatie. Je kunt trots op jezelf zijn. Het is de pijn meer dan waard geweest, denk ik.
BeantwoordenVerwijderenHet klinkt als een heel gezellige tocht!
Liefs Frederique
Wat klinkt het allemaal leuk ondanks de blaren en blauwe tenen en wat knap dat je het gedaan hebt. Je hebt me enthousiast gemaakt. liefs en kom maar lekker bij. Hélène
BeantwoordenVerwijderenps wat lief dat man en schoonpapa er stonden.
Gaaf zeg. Geweldig idee zo'n wandeling. Stoer dat je hebt meegedaan. Pijn van iets dat je met plezier hebt gedaan is toch altijd wel een klein beetje lekker :)
BeantwoordenVerwijderenIk leerde ooit van een Yogaleeraar dat de energie die je ergens in stopt in verhouding moet staan met de voldoening die je eruit haalt. Ik denk dat jij toch heel veel voldoening moet hebben! Goed hoor!!!
BeantwoordenVerwijderen