Mijn verblijf in Huy (1)

De titel van de training luidde: Training in levenskunst; twee dagen tijd voor oefeningen en inzichten die verder op weg helpen. En die twee dagen waren volledig volgepakt. In deze post wil ik de dagindeling beschrijven. Een volgende keer neem ik tijd voor de inzichten die op mijn pad kwamen.

De reis van maandag was, ik zal het eerlijk toegeven, eigenlijk te zwaar voor mij. Ik denk dat dat te maken had met het feit dat het een lange dag was (om 06.30 uur opstaan, douchen, auto inpakken, injectie halen, nog wat boodschappen voor onderweg, iets meer dan 400km rijden inclusief een file bij Maastricht), de emoties vanwege het missen van de crematie en dat ik op tijd stond om mijn groepsgenoot op tijd van het station in Huy op te halen. Sinds ik moet toegeven aan mijn vermoeidheid kan ik er niet goed tegen om op tijd te staan. Ik was bij aankomst op het kasteeltje waar de monniken hun verblijf hebben volledig gesloopt.

We kwamen rond 17.30 uur aan en kregen de sleutels van onze kamers. Koffer uit de auto en voor de eerste, en zeker niet de laatste keer, schoenen uit om het gastenverblijf te betreden. Beddengoed halen, bed opmaken en daarna een kleine wandeling over het terrein. 19.00 uur is etenstijd: soep met brood en diverse salades. Simpel maar erg lekker. Vervolgens een uitlopende kennismaking met de rest van de groep. We waren met zo'n 35 in totaal. Dat hele kennismakingsgedoe had voor mij niet gehoeven. Ik was moe, had hoofdpijn en wou maar 1 ding: knock-out op mijn bed liggen.

Het programma voor dinsdag en woensdag was bijna gelijk, behalve dat de dinsdag langer doorliep.
Om 07.00 uur werden we gewekt door een gong, ik moet toegeven dat ik liever zo wakker wordt dan door een piepende wekker :-). Misschien moet ik zien of ik iets met Man kan regelen. Daarna verzamelen bij de grote tempel (schoenen uit) waar we om 08.00 uur een uur yoga, ademhalingsoefeningen en tai chi kregen. Het was niet toegestaan, tenzij er zeer zwaarwegende medische redenen waren, om van te voren iets te eten. Ik zal eerlijk toegeven dat ik erg tegen dat nuchter zijn aanzag, maar het viel uiteindelijk mee. Het lekkere ontbijt wat we daarna mochten opeten, maakte misschien ook wel veel goed.

Na het ontbijt, inclusief afwas, was het tijd voor de introductie van die dag met daarna de lezingen. De lezingen gaven een uitleg over het boeddhisme en de paramitra's. Ook de lezingen vonden plaats in de grote tempel. Op dinsdag kregen we dezelfde lama als bij de yoga: lama Zeupa. Voor zover ik hem kon zien, vond ik hem er wel guitig uitzien. Op woensdag kregen we lama Tashi Nyima. De lama's spreken Tibetaans, een beetje Frans en een beetje Engels. Dus zat Frans ernaast om het Tibetaans te vertalen in het Vlaams. Het was al snel duidelijk dat wij veel minder woorden nodig hebben om iets duidelijk te maken dan dat lama Zeupa nodig had.
Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik dinsdag niet in staat was om iets echt actief op te nemen. Mijn hoofd dreigde uit elkaar te knappen van de hoofdpijn, mijn maag-darmsysteem was van slag en een onverwachte beweging met mijn hoofd maakte me duizelig. Ik heb het overgrote gedeelte van de lezingen in een hoekje gezeten met een enorme stapel kussens in mijn rug zodat mijn hoofd ergens tegenaan kon leunen en ik mijn ogen vooral dicht kon houden. Maar het was erg aangenaam om de woordenstroom met alle accenten en grappige verschillen tussen het Vlaams en Nederlands over mij heen te laten komen.

12.00 uur was het tijd voor het warme eten, ook hier simpel en eenvoudig maar zeer lekker. Daarna kregen we warming-up oefeningen op het grasveld voor de tempel waarna een wandeling volgde. Zowel op dinsdag als woensdag heb ik meegedaan met de wandeling van de "kneuzen-groep". Daarna op dinsdag lekker voor een uurtje op bed gelegen en op woensdag moesten we onze slaapkamer schoonmaken en leeg achterlaten.
Zowel op dinsdag als op woensdag was daarna nog een bijeenkomst in de grote tempel. Op dinsdag het vervolg van de lezing van die morgen en op woensdag de kans om aan Frans allerlei vragen te stellen over hoe we alles wat we gehoord hadden in ons dagelijks leven toe zouden kunnen passen.

Op woensdag was dat het einde van de dag. De dinsdag ging nog een paar uur door. Na de lezing was het tijd voor een uurtje "karma-yoga" een oefening in bewustwording van intenties. Tijdens "karma-yoga" help je de bewoners van het instituut met het uitvoeren van simpele huishoudelijke klusjes en moet je bewust worden waarom je meehelpt. Doe je dat omdat je het klusje leuk vindt, omdat het moet, omdat je graag aardig gevonden wilt worden of om wat voor reden dan ook. Nadat we met z'n allen massaal klusjes hadden gedaan, kregen we van lama Zeupa nog een uur lang een meditatie-oefening. Vervolgens mochten we eten en was de dinsdag (eindelijk) ten einde. Ik lag tegen 20.00 uur in mijn bed en ik was blij dat ik lag.

Omdat ik mij absoluut niet lekker voelde, heb ik geen foto's gemaakt. Maar voor degenen die willen weten hoe de grote tempel en de lama's eruit zien: Tibetaans instituut