De afgelopen 3 jaar ben ik met oud en nieuw elke avond in slaap gevallen om vervolgens tegen 23.15/23.30 uur door Man wakker gemaakt te worden zodat ik om 0.00 uur "gezellig" het begin van het nieuwe jaar in kan luiden. Voor mij niet leuk want ik word in mijn diepste slaap wakker gemaakt en ik kan echt niet in een half uur de omslag maken naar leuk wakker zijn. Voor Man niet leuk omdat hij de hele avond in zijn eentje naar de tv zit te kijken of radio zit te luisteren.
Nu zal ik heel eerlijk bekennen dat ik niks heb met oud en nieuw. Voor mij, als kind, begon het nieuwe jaar altijd als je na de zomervakantie weer naar school ging. Een klas hoger, de overgang naar de middelbare school, studeren: de spectaculaire dingen in een kinder/puberleven beginnen allemaal in de zomer. Na oud en nieuw veranderde er helemaal niks. Je ging nog steeds naar dezelfde klas met dezelfde mensen.
Toen er ook nog oma's en opa's oud en nieuw meevierden was de oudejaarsconference verplichte kost, ook niet een reden om oud en nieuw als een feest te zien. Het was een feest wat erbij hoorde en ik deed mijn best om gezellig mee te doen, maar het liefste was ik gewoon in mijn bed gekropen om de dag daarna te ontdekken dat er, zoals gewoonlijk, niks bijzonders was gebeurt.
(Het hielp ook niet dat we in de familie naast sinterklaas, kerst en oud-en-nieuw in december ook nog eens 4 verjaardagen hadden, dus een overdaad aan familieverplichtingen).
Maar dit jaar gaat het lukken! Voor Schoonpa is dit de eerste oud en nieuw alleen en Man gaat hem gezelschap houden. Dus ik ben alleen en kan doen en laten waar ik zin in heb. En zeer waarschijnlijk komt dat erop neer dat ik lekker rond 21.30 uur mijn bed in kruip, overal dwars doorheen slaap en zondag wel kijk hoe de wereld erbij staat. Ik moet nog even wat voorzorgmaatregelen nemen zodat Broer niet belt na 0.00 uur en dan weet ik zeker dat ik de oud en nieuw van mijn leven zal hebben :-)
vrijdag 30 december 2011
zaterdag 24 december 2011
Gemengde gevoelens
Ik weet dat Man zaken nog wel eens anders wil verwoorden dan in werkelijkheid gebeurd is, dus misschien is een deel van dit verhaal niet helemaal zoals ik schrijf. En daardoor mijn gevoel niet helemaal correct. Ik weet echter ook dat bij anderen controleren wat er nu daadwerkelijk gezegd is, ook niks op zal leveren.
Een paar jaar geleden belde Man met Schoonpa om te vragen of hij en Schoonma zin hadden om voor de verjaardag van Schoonpa uit eten te gaan. Toen bleek dat de hele familie al uitgenodigd was om de verjaardag van Schoonpa te vieren (hij werd dat jaar 75), dat iedereen al kon, maar dat Man nog niet gevraagd was. Op zulke momenten word ik heel boos. Man heeft al het gevoel dat hij het niet waard is om van gehouden te worden en als dan je eigen ouders jou als sluitpost voor een verjaardag vragen is dan voor mij echt de druppel. Ik zie dan de teleurstelling over zijn gezicht glijden en hoe Man zijn best doet om de "schuld" bij zichzelf te zoeken. Meestal hebben dit soort acties tot gevolg dat ik het niet op kan brengen om dan "aardig en enthousiast" op verjaardag te gaan en dat ik mij druk door "plotseling" andere bezigheden te hebben.
Nu er dit jaar 3 familieleden van Man overleden zijn, spelen dit soort dingen weer. Man was aan het nadenken wat hij met Kerst zou willen: wel of niet iets met zijn vader en indien ja, waar. Krijgt hij ineens een telefoontje van Schoonpa: ik ben uitgenodigd door Nicht om daar eerste kerstdag te vieren en tweede kerstdag ga ik naar Oom en Tante. In principe was al toegezegd, maar als wij anders zouden willen dan...
Ik ben aan de ene kant heel blij. Wij vieren kerst al jaren samen (mede omdat Schoonfamilie eerste kerstdag altijd met vrienden vierden en mijn komst geen aanleiding was om daar verandering in aan te brengen). Ik vind het heel lekker om met kerst geen verplichtingen te hebben.
Aan de andere kant voelt het als het opzij zetten van de gevoelens van Man. De hele familie accepteert niet dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft en daarmee ontkennen ze eigenlijk dat hij is wie hij is. En dit soort acties helpt niet.
We maken er samen een gezellige dag van. We gaan met vegetarische erwtensoep voor de tv naar Ratatouille kijken. Man zal zijn gevoelens ten aanzien van de familie ver weggestopt hebben en ik zal af en toe pijn in mijn hart hebben dat degene van wie ik hou zo behandeld wordt door de mensen die zeggen om hem te geven.
En natuurlijk wens ik iedereen hele fijne dagen.
Een paar jaar geleden belde Man met Schoonpa om te vragen of hij en Schoonma zin hadden om voor de verjaardag van Schoonpa uit eten te gaan. Toen bleek dat de hele familie al uitgenodigd was om de verjaardag van Schoonpa te vieren (hij werd dat jaar 75), dat iedereen al kon, maar dat Man nog niet gevraagd was. Op zulke momenten word ik heel boos. Man heeft al het gevoel dat hij het niet waard is om van gehouden te worden en als dan je eigen ouders jou als sluitpost voor een verjaardag vragen is dan voor mij echt de druppel. Ik zie dan de teleurstelling over zijn gezicht glijden en hoe Man zijn best doet om de "schuld" bij zichzelf te zoeken. Meestal hebben dit soort acties tot gevolg dat ik het niet op kan brengen om dan "aardig en enthousiast" op verjaardag te gaan en dat ik mij druk door "plotseling" andere bezigheden te hebben.
Nu er dit jaar 3 familieleden van Man overleden zijn, spelen dit soort dingen weer. Man was aan het nadenken wat hij met Kerst zou willen: wel of niet iets met zijn vader en indien ja, waar. Krijgt hij ineens een telefoontje van Schoonpa: ik ben uitgenodigd door Nicht om daar eerste kerstdag te vieren en tweede kerstdag ga ik naar Oom en Tante. In principe was al toegezegd, maar als wij anders zouden willen dan...
Ik ben aan de ene kant heel blij. Wij vieren kerst al jaren samen (mede omdat Schoonfamilie eerste kerstdag altijd met vrienden vierden en mijn komst geen aanleiding was om daar verandering in aan te brengen). Ik vind het heel lekker om met kerst geen verplichtingen te hebben.
Aan de andere kant voelt het als het opzij zetten van de gevoelens van Man. De hele familie accepteert niet dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft en daarmee ontkennen ze eigenlijk dat hij is wie hij is. En dit soort acties helpt niet.
We maken er samen een gezellige dag van. We gaan met vegetarische erwtensoep voor de tv naar Ratatouille kijken. Man zal zijn gevoelens ten aanzien van de familie ver weggestopt hebben en ik zal af en toe pijn in mijn hart hebben dat degene van wie ik hou zo behandeld wordt door de mensen die zeggen om hem te geven.
En natuurlijk wens ik iedereen hele fijne dagen.
donderdag 22 december 2011
Ja hoor, heel logisch allemaal
Twee voorbeelden van, voor mij, onnavolgbare logica.
Deze week stond mijn tandarts weer op de agenda. Kennelijk heb ik zeer hardnekkige zenuwen want de eerste behandeling was niet voldoende. In plaats van afwerking zou er een vervolg plaats moeten vinden. In tegenstelling tot de vorige keer gebruikte de tandarts nu en soort van ragertjes om daar de kies mee schoon te maken. Deze behandeling herkende ik van voorgaande keren toen ik een zenuwontsteking had. Er werd weer een foto gemaakt en ik mag over een paar weken weer terugkomen. Met een beetje mazzel heeft de zenuw dan de stijd definitief gestaakt (hoewel ik daar op dit moment een hard hoofd in heb want het is nog steeds behoorlijk pijnlijk). Bij het afscheid zegt de tandarts: "Ik denk dat we het nu voor elkaar hebben want de kies bloedt niet meer. Dat deed hij de vorige keer nog wel."
Op zo'n moment vraag ik me dan toch af waarom hij de eerste keer dan niet net zolang door was gegaan totdat de kies niet meer bloedde.
Omdat mijn hoofd vol zat met andere dingen vroeg ik aan Man of hij na wou denken wat hij voor kerst aan lekkere dingen uit de supermarkt wilde hebben. Mij maakt het niet veel uit. Ik geef aan dat woensdag voor de komende week de boodschappen gehaald worden, Man realiseert zich dat hij dan zijn wensen kenbaar moet maken maar doet vervolgens niets. Dus vieren we dit jaar Kerst zonder chocoladekerstkransjes, kerststol, luxe toetjes en dergelijke. Het was goedkoop boodschappen doen :-).
's Avonds laat ik Man weten dat we geen speciale kerstdingen in huis hebben omdat hij geen wensenlijstje door heeft gegeven. Krijg ik als reactie: "Ik wist niet dat het om eten ging."
Ik zou niet weten wat je anders in de supermarkt kunt halen. Als ik er energie voor heb, zal ik kijken wat ik als "liefhebbende echtgenote" nog voor elkaar kan krijgen. Een boterkoek met amandelschaafsel is natuurlijk zo gemaakt.
Toch zit ik nu wel te denken: tandarts en Man zijn beiden van het andere geslacht. Zou dat er iets mee te maken hebben?
Deze week stond mijn tandarts weer op de agenda. Kennelijk heb ik zeer hardnekkige zenuwen want de eerste behandeling was niet voldoende. In plaats van afwerking zou er een vervolg plaats moeten vinden. In tegenstelling tot de vorige keer gebruikte de tandarts nu en soort van ragertjes om daar de kies mee schoon te maken. Deze behandeling herkende ik van voorgaande keren toen ik een zenuwontsteking had. Er werd weer een foto gemaakt en ik mag over een paar weken weer terugkomen. Met een beetje mazzel heeft de zenuw dan de stijd definitief gestaakt (hoewel ik daar op dit moment een hard hoofd in heb want het is nog steeds behoorlijk pijnlijk). Bij het afscheid zegt de tandarts: "Ik denk dat we het nu voor elkaar hebben want de kies bloedt niet meer. Dat deed hij de vorige keer nog wel."
Op zo'n moment vraag ik me dan toch af waarom hij de eerste keer dan niet net zolang door was gegaan totdat de kies niet meer bloedde.
Omdat mijn hoofd vol zat met andere dingen vroeg ik aan Man of hij na wou denken wat hij voor kerst aan lekkere dingen uit de supermarkt wilde hebben. Mij maakt het niet veel uit. Ik geef aan dat woensdag voor de komende week de boodschappen gehaald worden, Man realiseert zich dat hij dan zijn wensen kenbaar moet maken maar doet vervolgens niets. Dus vieren we dit jaar Kerst zonder chocoladekerstkransjes, kerststol, luxe toetjes en dergelijke. Het was goedkoop boodschappen doen :-).
's Avonds laat ik Man weten dat we geen speciale kerstdingen in huis hebben omdat hij geen wensenlijstje door heeft gegeven. Krijg ik als reactie: "Ik wist niet dat het om eten ging."
Ik zou niet weten wat je anders in de supermarkt kunt halen. Als ik er energie voor heb, zal ik kijken wat ik als "liefhebbende echtgenote" nog voor elkaar kan krijgen. Een boterkoek met amandelschaafsel is natuurlijk zo gemaakt.
Toch zit ik nu wel te denken: tandarts en Man zijn beiden van het andere geslacht. Zou dat er iets mee te maken hebben?
zaterdag 17 december 2011
Het staat weer op 2 pootjes (soort van)
Het was te verwachten: ik had al een maand allerlei emoties opgekropt, liep op mijn tenen om alles wat gedaan moest worden voor elkaar te krijgen dus kon het niet anders dan dat ik na mijn verjaardag geveld werd door een zeer zware verkoudheid. Ik heb 2 dagen lekker diep onder de dekens gelegen en daarbij weer de innerlijke rust teruggevonden die ik had toen ik bij het centrum wegging.
Ik ben nog steeds snotterig maar voel me fit genoeg om me dit weekend in het kerstborrelgebeuren te storten. De kruiden voor de glühwein staan al op het fornuis te pruttelen.
Mijn verjaardag liep wat anders dan gedacht maar het was heel erg gezellig. Zondag waren al mijn vrienden er en maandagavond familie van mijn kant, Man's kant en de buren. Alleen had ik van een aantal zaken wel heel erg veel. Ik heb voor minstens 8 maaltijden geraspte kaas over, de vriezer ligt vol met stokbrood, toscaans brood, kwarkrozijnenbolletjes, overgebleven vleeswaren en overgebleven plakjes kaas. De koelkast staat nog vol met komkommer, kerstomaatjes, worteltjes, olijven en chocolaatjes. De laatste overgebleven stukken cake heeft Man vandaag meegenomen naar het Winterkerstzingen.
Qua drank is er vooral veel rode wijn overgebleven maar die gaat nu in de glühwein. De rest wat overbleef zijn vooral kleine flesjes van van alles en nog wat die hier wel een bestemming gaan vinden.
En alle overige zaken die niet op zijn gegaan, worden aan de andere kant van het garagepad opgemaakt. Bij het terugbrengen van de geleende spullen heb ik Buurvrouw van alles en nog wat extra meegegeven. Dingen waarvan ik weet dat zij het wel gebruikt en ik niet. En natuurlijk een mooi kerststukje als dank voor alle hulp, het lenen en dergelijke.
De verjaardag zit er dus weer op. Het was leuk en gezellig. Ik had voor mijn voettocht bemoedigende woorden voor onderweg gevraagd en die heb ik in hele ruime mate gekregen. Daar ben ik heel blij mee. Maar ik vind het ook niet erg dat de volgende keer weer over 5 jaar is.
Nu nog zien dat ik kerst en oud-en-nieuw overleef en dan is de maand december weer voorbij. Gelukkig maakt de Top2000 veel goed.
PS: ik ga mijn best doen om iedereen bij te lezen, maar 2 weken inhalen is wel veel.
Ik ben nog steeds snotterig maar voel me fit genoeg om me dit weekend in het kerstborrelgebeuren te storten. De kruiden voor de glühwein staan al op het fornuis te pruttelen.
Mijn verjaardag liep wat anders dan gedacht maar het was heel erg gezellig. Zondag waren al mijn vrienden er en maandagavond familie van mijn kant, Man's kant en de buren. Alleen had ik van een aantal zaken wel heel erg veel. Ik heb voor minstens 8 maaltijden geraspte kaas over, de vriezer ligt vol met stokbrood, toscaans brood, kwarkrozijnenbolletjes, overgebleven vleeswaren en overgebleven plakjes kaas. De koelkast staat nog vol met komkommer, kerstomaatjes, worteltjes, olijven en chocolaatjes. De laatste overgebleven stukken cake heeft Man vandaag meegenomen naar het Winterkerstzingen.
Qua drank is er vooral veel rode wijn overgebleven maar die gaat nu in de glühwein. De rest wat overbleef zijn vooral kleine flesjes van van alles en nog wat die hier wel een bestemming gaan vinden.
En alle overige zaken die niet op zijn gegaan, worden aan de andere kant van het garagepad opgemaakt. Bij het terugbrengen van de geleende spullen heb ik Buurvrouw van alles en nog wat extra meegegeven. Dingen waarvan ik weet dat zij het wel gebruikt en ik niet. En natuurlijk een mooi kerststukje als dank voor alle hulp, het lenen en dergelijke.
De verjaardag zit er dus weer op. Het was leuk en gezellig. Ik had voor mijn voettocht bemoedigende woorden voor onderweg gevraagd en die heb ik in hele ruime mate gekregen. Daar ben ik heel blij mee. Maar ik vind het ook niet erg dat de volgende keer weer over 5 jaar is.
Nu nog zien dat ik kerst en oud-en-nieuw overleef en dan is de maand december weer voorbij. Gelukkig maakt de Top2000 veel goed.
PS: ik ga mijn best doen om iedereen bij te lezen, maar 2 weken inhalen is wel veel.
dinsdag 6 december 2011
Verjaardagstress
In een tweede bericht van vandaag wil ik jullie heel hartelijk bedanken voor alle tips die jullie mij gegeven hebben. Ik heb er echt heel veel aan. Afgelopen woensdag was Buurvrouw jarig en Buurbuurvrouw was er ook. Zij maakt regelmatig volledige buffetten voor haar familie (zo'n 40 tot 50 personen) als er iets te vieren valt, dus die heeft me ook nog van allerlei nuttige tips voorzien.
Naar aanleiding van jullie tips, de tips van Buurbuurvrouw en een gesprek met Buurvrouw heb ik alles nog wat meer vereenvoudigd.
Ik blijf bij 3 soorten soep. In september heb ik bijna 7 liter gemaakt voor de verjaardag van Schoonpa, in combinatie met een enorme huzarensalade, en met 9 personen is er wel 5 liter opgegaan. Als iedereen komt zit ik op 31 personen. Het rekensommetje doortrekkend: 3x9=27, dan heb ik voor 27 personen 15 liter nodig. We zijn met meer maar kinderen eten minder dus dan moet 15 liter genoeg zijn.
Ik doe alleen stokbrood en laat overig brood achterwege. Ik doe er kruidenboter bij en plakjes kaas en ham. Heel misschien vervang ik een deel van het stokbrood voor Toscaans brood met tomaat, kaas en italiaanse kruiden wat ik bij de bakker kan kopen. Daarnaast bestel ik kwarkrozijnenbroodjes. Die zijn lekkerder dan krentenbollen en veel kleiner.
Voor de kinderen kan ik eventueel altijd nog ons broodbeleg op tafel zetten met jam, hagelslag, honing en chocoladepasta.
Buurvrouw heeft mij vorige week alle restanten van haar verjaardag meegegeven. Ik heb nu in de garage 2 liter sinaasappelsap, 3 liter overig sap, 6 liter spa, 4,5 liter cola en 4,5 liter sinas staan. Ik twijfel of ik toch niet nog wat extra spa moet kopen, in combinatie met een blik limonadesiroop.
De wijn en bier haal ik vrijdag en dan kan ik ook goedkoop 3 statafels huren. Ik ben erg blij met die tip!!
Ik heb aan het gebruik van plastic gedacht. Maar ik vind zelf soep in een plastic bakje een hoop geklooi, zeker als je het in evenwicht moet houden op een plastic bordje. Gelukkig leverde een zoektocht in keukenkastjes bij onszelf, Buurvrouw en Schoonpa een hoop spullen op die ik mag lenen. Zoals het nu lijkt, kom ik "maar" 10 soepkommen tekort. Bestek is er in overvloed, de bordjes komen ook een heel eind en koffie/theekopjes inmiddels ook. Het enige waar ik, naast soepkommen, niet voldoende van heb zijn glazen en serveerschalen.
Buurvrouw heeft gezegd dat ik op de dag zelf bij een tekort gewoon langs mag komen rennen. Ik weet nu al wie een groot bos bloemen gaat krijgen.
Ik heb van 18 mensen een bevestiging gekregen en van 11 mensen weet ik nog niets.
Woensdag of donderdag moet ik naar de bakker om het brood te bestellen. Ik merk dat ik er erg onzeker van word dat ik niet weet hoeveel mensen er komen. Ik zie in mijn dromen de vriezer al vol met kwarkrozijnenbroodjes zitten en een huishouden wat de rest van het jaar soep moet eten. Daarnaast speelt mee dat ik van 2 uitnodigingen twijfel of ze niet "boos" zijn omdat het afgelopen jaar een aantal zaken niet zo gegaan zijn als altijd.
Valhalla schreef in haar reactie dat het maar voor 1x per jaar is. Ik zal zondag na afloop heel blij zijn dat ik al mijn vrienden heb gezien, we voor de zoveelste keer afspreken meer contact te houden en vast en zeker terugkijken op een fantastische dag. Maar ik weet nu al wel dat ik ook heel blij zal zijn dat het weer 5 jaar duurt voordat ik weer mijn verjaardag ga vieren.
Naar aanleiding van jullie tips, de tips van Buurbuurvrouw en een gesprek met Buurvrouw heb ik alles nog wat meer vereenvoudigd.
Ik blijf bij 3 soorten soep. In september heb ik bijna 7 liter gemaakt voor de verjaardag van Schoonpa, in combinatie met een enorme huzarensalade, en met 9 personen is er wel 5 liter opgegaan. Als iedereen komt zit ik op 31 personen. Het rekensommetje doortrekkend: 3x9=27, dan heb ik voor 27 personen 15 liter nodig. We zijn met meer maar kinderen eten minder dus dan moet 15 liter genoeg zijn.
Ik doe alleen stokbrood en laat overig brood achterwege. Ik doe er kruidenboter bij en plakjes kaas en ham. Heel misschien vervang ik een deel van het stokbrood voor Toscaans brood met tomaat, kaas en italiaanse kruiden wat ik bij de bakker kan kopen. Daarnaast bestel ik kwarkrozijnenbroodjes. Die zijn lekkerder dan krentenbollen en veel kleiner.
Voor de kinderen kan ik eventueel altijd nog ons broodbeleg op tafel zetten met jam, hagelslag, honing en chocoladepasta.
Buurvrouw heeft mij vorige week alle restanten van haar verjaardag meegegeven. Ik heb nu in de garage 2 liter sinaasappelsap, 3 liter overig sap, 6 liter spa, 4,5 liter cola en 4,5 liter sinas staan. Ik twijfel of ik toch niet nog wat extra spa moet kopen, in combinatie met een blik limonadesiroop.
De wijn en bier haal ik vrijdag en dan kan ik ook goedkoop 3 statafels huren. Ik ben erg blij met die tip!!
Ik heb aan het gebruik van plastic gedacht. Maar ik vind zelf soep in een plastic bakje een hoop geklooi, zeker als je het in evenwicht moet houden op een plastic bordje. Gelukkig leverde een zoektocht in keukenkastjes bij onszelf, Buurvrouw en Schoonpa een hoop spullen op die ik mag lenen. Zoals het nu lijkt, kom ik "maar" 10 soepkommen tekort. Bestek is er in overvloed, de bordjes komen ook een heel eind en koffie/theekopjes inmiddels ook. Het enige waar ik, naast soepkommen, niet voldoende van heb zijn glazen en serveerschalen.
Buurvrouw heeft gezegd dat ik op de dag zelf bij een tekort gewoon langs mag komen rennen. Ik weet nu al wie een groot bos bloemen gaat krijgen.
Ik heb van 18 mensen een bevestiging gekregen en van 11 mensen weet ik nog niets.
Woensdag of donderdag moet ik naar de bakker om het brood te bestellen. Ik merk dat ik er erg onzeker van word dat ik niet weet hoeveel mensen er komen. Ik zie in mijn dromen de vriezer al vol met kwarkrozijnenbroodjes zitten en een huishouden wat de rest van het jaar soep moet eten. Daarnaast speelt mee dat ik van 2 uitnodigingen twijfel of ze niet "boos" zijn omdat het afgelopen jaar een aantal zaken niet zo gegaan zijn als altijd.
Valhalla schreef in haar reactie dat het maar voor 1x per jaar is. Ik zal zondag na afloop heel blij zijn dat ik al mijn vrienden heb gezien, we voor de zoveelste keer afspreken meer contact te houden en vast en zeker terugkijken op een fantastische dag. Maar ik weet nu al wel dat ik ook heel blij zal zijn dat het weer 5 jaar duurt voordat ik weer mijn verjaardag ga vieren.
Meer praten/schrijven
Afgelopen zaterdag had ik een dag energetisch lichaamswerk met een stukje rebirthing-ademen. Daar werd duidelijk dat ik (weer eens ;-) ) in mijn oude valkuil was gevallen. Gevoelsmatig gebeurt er in mijn leven dan zoveel dat ik niet weet waar ik moet beginnen en dus alles naar binnen sla. Vervolgens lukt het niet meer om mij te uiten, voel ik me een ballon die op knappen staat, vliegt mijn energie naar beneden, krijg ik een humeur om op te schieten totdat ik soort van instort. En dat gebeurt natuurlijk altijd op een moment dat het helemaal niet uitkomt.
Dus hier een korte bloemlezing van de dingen die in mijn hoofd zitten:
- Man had het zondag weer op zijn heupen. In plaats van mij te helpen met de voorbereidingen van mijn verjaardag, ben ik de hele zondag bezig geweest om ervoor te zorgen dat de boompjes/struiken voor de schutting zo kwamen als afgesproken. Ik voelde me eenzaam, alleen, niet gezien en ik baal dat ik dan de meest wijze en meest verstandige moet zijn. Man kan het ook niet helpen dat hij (om mij onduidelijke redenen) in een soort van blinde paniek terecht komt op het moment dat ik hem nodig heb.
- Ik heb nog niet van iedereen die ik voor mijn verjaardag heb uitgenodigd een reactie gehad. Over 2 daarvan maak ik mij behoorlijk zorgen. Door allerlei omstandigheden zijn daar dit jaar al een paar dingen in mis gegaan en ik weet dus niet hoe die mensen daar nu in staan of tegenaan kijken.
- De tandarts heeft mijn zenuwontsteking behandeld en nu heb ik meer pijn dan daarvoor. Het slaapt niet lekker en het helpt niet om mij vol energie te voelen voor mijn verjaardag.
- Ik heb in augustus beloofd om voor iemand een hemdje te maken. Ik zou er in november mee beginnen. Het is nu al bijna half december en ik ben er nog niet mee bezig geweest. Meer problematisch: ik zou op dit moment ook niet weten wanneer ik er wel tijd voor heb.
- Ik heb geen nee gezegd tegen het verzorgen van een administratie voor iemand van de ruilkring terwijl ik dat wel had moeten doen. Nu moet ik voor komende vrijdag ook nog eens een stapel bonnen in de pc gooien.
- Er liggen nog een stapel foto's te wachten om aan te passen, waar (natuurlijk ;-) ) ook nog in mijn blog over geschreven moet worden.
- Ik heb voor Schoonpa een varkentje gehaakt en daardoor weer erg veel last van carpaletunnelsyndroom. Het zou beter zijn als ik minder spelletjes op de pc zou spelen, het handwerken voor voorlopig in de ijskast zou zetten en overdag ook meer mijn polsspalken zou dragen. Ik voel me op die momenten erg gehandicapt.
- Man en ik gaan met Française en Hongaarse Roemeen op wintersport. Man is er echt heel blij mee en ik gun het hem ook van harte. Maar aan de andere kant vind ik het erg duur en was ik liever alleen met Man op vakantie gegaan. Vanwege het centrum hebben we dit jaar samen geen vakantie gehad.
- In april heb ik ook een dag energetisch lichaamswerk gedaan en heb ik een spirituele ervaring gehad. Het is niet te omschrijven wat je dan overkomt, hoe het voelt en wat er is gebeurt maar het is een zeer ingrijpende ervaring geweest. Ik weet nog steeds niet goed wat ik ermee aan moet, vooral omdat het een ervaring is die niet onder woorden te brengen is.
- Ik voel me overweldigd door de krachten die mijn plan om een voettocht naar Rome te maken in mij los maakt. Ik heb nog nooit eerder zo'n innerlijke drive gevoeld. Ik vind dat spannend, overweldigend en een beetje eng.
- Ik moet oefenen met mijzelf te injecteren. Ik kan niet zonder vitamine B12-injecties en onderweg naar Rome staan de doktersassitentes vast niet in een rij. Maar ik zal eerlijk toegeven dat ik het doodeng vind.
- De chinchilla's hebben al een paar dagen lang besloten dat ze elkaar de tent uit willen vechten.
Ik denk dat ik nu de meest belangrijke dingen die chronisch, maar in willekeurige volgorde, door mijn hoofd spelen wel genoemd heb. Het blijft een cirkel die ik voor voorlopig nog niet opgelost heb. Niet praten of schrijven maakt moe, moe maakt dat ik niet praat of schrijf.
En dan had ik bijna deze post ook nog eens in het verkeerde blog gezet.
Dus hier een korte bloemlezing van de dingen die in mijn hoofd zitten:
- Man had het zondag weer op zijn heupen. In plaats van mij te helpen met de voorbereidingen van mijn verjaardag, ben ik de hele zondag bezig geweest om ervoor te zorgen dat de boompjes/struiken voor de schutting zo kwamen als afgesproken. Ik voelde me eenzaam, alleen, niet gezien en ik baal dat ik dan de meest wijze en meest verstandige moet zijn. Man kan het ook niet helpen dat hij (om mij onduidelijke redenen) in een soort van blinde paniek terecht komt op het moment dat ik hem nodig heb.
- Ik heb nog niet van iedereen die ik voor mijn verjaardag heb uitgenodigd een reactie gehad. Over 2 daarvan maak ik mij behoorlijk zorgen. Door allerlei omstandigheden zijn daar dit jaar al een paar dingen in mis gegaan en ik weet dus niet hoe die mensen daar nu in staan of tegenaan kijken.
- De tandarts heeft mijn zenuwontsteking behandeld en nu heb ik meer pijn dan daarvoor. Het slaapt niet lekker en het helpt niet om mij vol energie te voelen voor mijn verjaardag.
- Ik heb in augustus beloofd om voor iemand een hemdje te maken. Ik zou er in november mee beginnen. Het is nu al bijna half december en ik ben er nog niet mee bezig geweest. Meer problematisch: ik zou op dit moment ook niet weten wanneer ik er wel tijd voor heb.
- Ik heb geen nee gezegd tegen het verzorgen van een administratie voor iemand van de ruilkring terwijl ik dat wel had moeten doen. Nu moet ik voor komende vrijdag ook nog eens een stapel bonnen in de pc gooien.
- Er liggen nog een stapel foto's te wachten om aan te passen, waar (natuurlijk ;-) ) ook nog in mijn blog over geschreven moet worden.
- Ik heb voor Schoonpa een varkentje gehaakt en daardoor weer erg veel last van carpaletunnelsyndroom. Het zou beter zijn als ik minder spelletjes op de pc zou spelen, het handwerken voor voorlopig in de ijskast zou zetten en overdag ook meer mijn polsspalken zou dragen. Ik voel me op die momenten erg gehandicapt.
- Man en ik gaan met Française en Hongaarse Roemeen op wintersport. Man is er echt heel blij mee en ik gun het hem ook van harte. Maar aan de andere kant vind ik het erg duur en was ik liever alleen met Man op vakantie gegaan. Vanwege het centrum hebben we dit jaar samen geen vakantie gehad.
- In april heb ik ook een dag energetisch lichaamswerk gedaan en heb ik een spirituele ervaring gehad. Het is niet te omschrijven wat je dan overkomt, hoe het voelt en wat er is gebeurt maar het is een zeer ingrijpende ervaring geweest. Ik weet nog steeds niet goed wat ik ermee aan moet, vooral omdat het een ervaring is die niet onder woorden te brengen is.
- Ik voel me overweldigd door de krachten die mijn plan om een voettocht naar Rome te maken in mij los maakt. Ik heb nog nooit eerder zo'n innerlijke drive gevoeld. Ik vind dat spannend, overweldigend en een beetje eng.
- Ik moet oefenen met mijzelf te injecteren. Ik kan niet zonder vitamine B12-injecties en onderweg naar Rome staan de doktersassitentes vast niet in een rij. Maar ik zal eerlijk toegeven dat ik het doodeng vind.
- De chinchilla's hebben al een paar dagen lang besloten dat ze elkaar de tent uit willen vechten.
Ik denk dat ik nu de meest belangrijke dingen die chronisch, maar in willekeurige volgorde, door mijn hoofd spelen wel genoemd heb. Het blijft een cirkel die ik voor voorlopig nog niet opgelost heb. Niet praten of schrijven maakt moe, moe maakt dat ik niet praat of schrijf.
En dan had ik bijna deze post ook nog eens in het verkeerde blog gezet.
Abonneren op:
Posts (Atom)