zaterdag 2 maart 2013

KKKKKKoud

Afgelopen week was de week waarin in principe meer duidelijkheid zou komen over de baan (waarover een andere keer meer) en van de spanning kwam ik niet veel verder dan voor de tv hangen. Na anderhalve dag tv-hangen kwam het inzicht dat ik dan net zo goed het tv kijken met iets nuttigs zou kunnen combineren, dus werd een breiproject uit de kast gehaald. Ik schoot lekker op tot gisteravond, 1 van de gebruikte wolsoorten was op. Omdat de wol minstens 4 jaar gelegen gekocht was, zat er voor vandaag niet veel anders op dan naar de stad te gaan en hopen dat er een alternatief in de juiste kleur beschikbaar zou zijn.

Het weerpraatje van het journaal had het erover dat de lente er echt aan zat te komen en toen ik vrijdag mijn neus buiten de deur stak, voelde het aangenaam aan. Misschien dat ik daarom het  nieuwe ijs op de vijver negeerde en besloot de elektrische fiets te nemen voor een retourtje stad (van huis tot winkel 16km). Een beetje lichaamsbeweging leek mij een goed idee. Bovendien kan ik op deze manier wennen aan het idee dat ik vanwege mijn voeten misschien wel vaker de fiets moet pakken.

Ik fiets op de elektrische fiets nooit met maximale ondersteuning. Ik heb een elektrische fiets omdat mijn basissnelheid op een "normale" fiets met 21 versnellingen heel erg laag ligt. Op een goede dag haal ik 15km/u maar normaal gesproken ligt het nog lager. Dan doe je over 16km wel heel erg lang. Ik stel de ondersteuning zo in dat ik met dezelfde inspanning die ik op de normale fiets lever, rond de 20km/u rij.
Daarnaast geeft een elektrische fiets mij een gevoel van veiligheid. Nadat ik een keer van de fiets ben gesleurd en in elkaar ben geslagen omdat iemand meende recht te hebben op mijn tas (ik dacht daar toch wat anders over), voelde ik mij op een gewone fiets niet echt veilig meer en stapte ik elke keer hyperventilerend van de fiets. Als ik mij op de elektrische fiets onveilig voel, gooi ik de turbo erop en ben ik zo uit het zicht verdwenen.

De fiets uit de garage gehaald, banden opgepompt en het stof van bijna een jaar stil staan eraf gepoetst. In 2 uur was ik uit en thuis met 3 nieuwe bolletjes wol. Ik was tot op het bot verkleumd en het lukt me maar niet om weer warm te worden. Het was toch een stuk kouder dan ik dacht. Maar ik vind het toch wel een stoere actie.

4 opmerkingen:

  1. De temperatuur valt inderdaad zo nu en dan tegen.
    Ik fiets regelmatig naar mijn werk, totaal 25 km op een dag, vijf dagen in de week, meestal op mijn mountainbike. Dat fietsen gaat niet geheel omdat ik het altijd zo geweldig vind, maar om mijn conditie op peil te houden omdat ik weet dat ik zodra ik niet meer in beweging ben, direct wordt afgestraft.
    En dan fietsen mensen mij met een elektrische fiets mij voorbij, ik in de race-houding, zij rechtop met een lach op het gezicht......
    hahahaha... niet eens doen alsof het moeite kost! Ik heb er soms wel moeite mee....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik snap het helemaal. Ik vind dat ook best frustrerend als mensen mij lahcend voorbij fietsen. Omdat ik mede voor conditie fiets, kies ik nooit voor de maximale ondersteuning en zit ik waarschijnlijk net zo goed als jij zwetend op mijn fiets.

      Verwijderen
  2. Het wás ook een stoere actie! Wel mazzel dat er nog stroom in de accu zat na een jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze fiets moet altijd aan de lader hangen(is beter voor de accu), dus de kans dat de accu leeg zou zijn was niet zo groot ;-)

      Verwijderen