Druk

De voorbereidingen voor de laatste trainingsweek en de tocht zijn in volle gang. Het zijn geen grote zaken meer die moeten gebeuren maar een grote lijst met kleine dingen maakt dat het alsnog veel tijd kost. En dan helpt het niet dat ik na de laatste behandeling van de fysio bijna scheel zie van de hoofdpijn en mijn pré-overgangshormonen de boel nog eens extra op scherp zetten. Kortom, ik heb mij wel eens lekkerder gevoeld.

Naast druk in de zin van veel te doen, voel ik de laatste tijd ook steeds meer een soort van sociale druk. Doordat ik steeds vaker een week van jullie blogs mis, kost het me steeds meer moeite om bij te blijven. En daardoor vind ik dat ik niet meer zo kan reageren als ik anders altijd deed/doe. Ik ben, gevoelsmatig, niet meer de steeds meelevende Stuiter die ik een tijd geleden was. Niet omdat ik dat niet meer wil maar omdat ik er op dit moment geen tijd voor heb.

Na 3 dagen op bed en de bank te hebben doorgebracht, heb ik besloten dat dit voor voorlopig hier mijn laatste bericht is. Ik had gehoopt dit blog en al jullie blogs tot aan mijn vertrek op de voor mij normale manier te kunnen onderhouden. Maar dat blijkt helaas niet mogelijk. Ik vind het erg verdrietig maar het is niet anders.

Over de voorbereiding van mijn tocht zal ik, zoveel mogelijk, blijven schrijven op mijn andere blog. Man en ik zijn druk bezig om te kijken hoe ik iedereen ook tijdens de tocht regelmatig via dit blog op de hoogte kunnen houden. Dus als je wilt weten hoe het mij vergaat tijdens mijn voettocht, kijk dan voor al op Stuiterbolletje op reis

En hoewel dit geen definitief afscheid is, wil ik iedereen toch bedanken voor de meelevende, lieve, motiverende en grappige reacties die ik sinds de start van mijn blog heb mogen ontvangen.