"Dom bezig"

Ik draai nu zo'n 46 jaar op deze wereld mee en ik zou, als ik een beetje opgelet zou hebben, nu wel kunnen weten wat voor mij de beste manieren zijn om mijn leven te leiden. Net zoals ik van huis uit een wandelaar ben, ben ik ook van huis uit een schrijver. Dus dan is het wel "erg dom" dat ik in een hectische periode van mijn leven niet achter de computer kruip om al schrijvend orde in de chaos aan te brengen. Maar goed, uiteindelijk is het kwartje gevallen en ga ik proberen het schrijven in dit blog weer op de rit te krijgen. Dinsdag heb ik een oogmeting en ik hoop dat ik met een nieuwe bril ook minder het gevoel heb dat mijn ogen van vermoeidheid uit mijn kassen puilen.

Onder het motto "zo de wind waait, staat mijn hoedje" ben ik nog regelmatig de speelbal van mijn baas en de holding of van baas of holding alleen, want ieder op zich is ook heel goed om regelmatig van inzicht of mening te veranderen. Het blijft lastig dat er nog steeds niemand is die tijd heeft om zaken uit te leggen en daardoor gaat er regelmatig iets fout wat met 5min uitleg niet had hoeven te gebeuren.
Het scheelt een stuk dat ik nu over een eigen laptop beschik (het heeft 4 weken geduurd maar het is gelukt!) en ik heb van de holding toestemming gekregen om in het factureringsprogramma te werken. Alleen loopt die samenwerking nog niet helemaal soepel, de ene keer had ik iets niet mogen doen terwijl ik het de andere keer juist wel had moeten doen. Op zich niet erg, ware het niet dat de manier waarop een en ander gecommuniceerd wordt behoorlijk te wensen overlaat.
Gemiddeld 1x in de 2 weken staat de boel weer eens op scherp waarna baas dreigt voor zichzelf te gaan beginnen. Inmiddels is duidelijk dat hij dan echt 100% van plan is mij als rechterhand mee te nemen, dus ik hoef niet bang te zijn dat ik mijn baan kwijt raak. Nu ik de afgelopen 2 weken ineens meer dan tijd te kort kom en niet uit mijn neus zit te eten uit verveling, is het werken op zich ook een stuk aantrekkelijker geworden. Het idee van zzp-en heb ik nog niet helemaal laten varen. Baas is erg flexibel en ik weet zeker dat het hem niks kan schelen of ik via een uitzendbureau werk of als zzp-er. Hij zal er ook geen moeite mee hebben als ik vanaf de bouwkeet als zzp-er voor meerdere opdrachtgevers tegelijk werk. Maar voor voorlopig laat ik alles maar even zoals het is. Komende week is weer zo'n week van slikken of stikken, dat eerst maar even afwachten.

Man heeft zijn training "persoonlijke effectiviteit" afgerond waardoor we nu weer ruimte hebben om samen met Coach aan het verbeteren van de relatie te werken. Ik blijf het lastig vinden dat ik echt overal om moet vragen omdat Man geen oog heeft voor mijn emotionele behoeften, maar door te vragen wordt mijn leven wel een heel stuk gemakkelijker. Op zijn manier houdt Man van mij en daarom wil hij echt wel bijna alles voor mij doen. Het is niet altijd een succes maar over het algemeen gaat het goed, krijg ik het iets gemakkelijker, ben daardoor minder gestrest en kan daardoor ook weer meer autistisch gedrag van Man op een aardige manier handelen.
Man blijft het moeilijk vinden te voelen en zeggen wat hij wil, dat zal ook nog wel voor de nodige problemen zorgen. De laatste keer dat non-verbaal bleek dat Man graag iets wilde, wat hij verbaal glashard ontkende was (gelukkig) toen Coach er was. Toen was er voor Man geen ontkomen aan en moest hij wel toegeven dat hij in de zomervakantie liever alleen op vakantie wilde gaan. Ik ben soort van flexibel en vind het niet erg om ook alleen op stap te gaan, dus van mij mag ie. Het blijft wel sneu dat Man bijna nooit krijgt wat hij wil omdat hij het niet voelt en/of niet durft te zeggen terwijl het heel vaak voor mij geen enkel probleem is om hem te geven wat hij graag wil. Op mijn lijstje van "dingen om beter in mijn vel te zitten" staat het zoeken van lotgenotencontact. Ik ben ervan overtuigd dat er vast meer vrouwen zijn die een partner met Asperger hebben.

Nu ik dit jaar alleen op vakantie ga, wil ik proberen een start te maken van een fietstocht richting Rome. Ik ben verplicht bouwvak (een GROOT nadeel van het hebben van werk) en nu mijn voeten nog steeds dienst weigeren, ben ik van plan op in 3 vakanties naar Rome te fietsen. Vorige week heb ik dan ook weer mijn reisblog "heropend".

Ik hoop jullie vanaf nu weer wat regelmatiger op de hoogte te houden van het reilen en zeilen hier. Door mijn werk krijg ik genoeg inspiratie, hoewel ik daar nooit om verlegen heb gezeten. Zodra mijn energie nog weer toeneemt, zal ik ook weer regelmatig bij iedereen buurten.