Het leeft nog (soort van)

Even een kort berichtje van deze kant. Door een enorme samenloop van zaken, ben ik zo vreselijk moe dat bloggen er volledig bij inschiet. Hierbij een korte update van 3 weken werken.

Het werk gaat net zo hectisch en/of chaotisch als de sollicitatieprocedure (of is zelfs nog erger). Baas laat elke dag weten dat het belachelijk is dat ze me niet een maand eerder hebben aangenomen omdat hij nu amper tijd heeft om mij in te werken. Gelukkig ben ik niet heel erg dom (wel blond), dus ik leer snel maar ik kan niet veel leren van een baas die vooral onderweg is.

De holding is er nog niet in geslaagd om in 3 weken een laptop voor mij te regelen. Als Baas geen tijd heeft om tussen zijn afspraken door langs de bouwkeet te rijden om mij zijn laptop te geven, zit de kans erin dat ik 's morgens een telefoontje krijg dat het weinig zin heeft die dag aan het werk te gaan. Op dit moment worden mijn werktijden dus erg door Baas bepaald want als hij wel tijd heeft om op kantoor (in de bouwkeet) te zijn, dan moet ik er ook zijn. Anders is er nog minder tijd om mij in te werken.

Daarnaast is Baas druk bezig datgene te doen waarvoor hij is aangenomen: het binnenhalen van grote projecten. Dit gaat echter sneller dan in eerste instantie gedacht waardoor de kans bestaat dat de aandeelhouders hun hakken in het zand zetten. Het is dus elke dag weer spannend bij wie ik vanaf dat moment in dienst ben. Baas is niet van plan de trein die hij in gang heeft gezet te laten lopen en als de aandeelhouders dwars liggen, begint hij voor zichzelf en dan ga ik met hem mee. Zoals het nu lijkt gaan de aandeelhouders schoorvoetend akkoord en in dat geval krijg ik over een week of 2 een tweede baas erbij. Aankomende donderdag is het erop of eronder (tenminste als ik het goed begrepen heb).

Doordat er nu al een tweede persoon bij komt, is het idee van langzaam opbouwen en dat ik een deel van de materialen onder mij zal krijgen een gepasseerd station. Als alle plannen van Baas doorgaan, zitten er echter voor mij wel kansen op financieel gebied. Maar volgens Baas kan ik niet voor 2 personen duizendpoot zijn en ook de financiën erbij doen. In dat geval zal ik moeten kiezen en een gok nemen. Het kan zijn dat ik pas over een half jaar voor die keuze sta maar het kan ook over een maand al zover zijn.

Daarnaast zijn er nog de aanpassingen die doorgevoerd moeten worden in ons huishouden, het helpen van Man met een training "persoonlijke effectiviteit" (hij moet als autistisch persoon oefenen in non-verbale communicatie) en de vergaderingen die ik bij moet wonen en die allemaal ineens in 1 week op de agenda stonden. De sportarts stuurde mij door naar een fysiotherapeut voor een echt enorm pijnlijke behandeling (nog 3x te gaan) En dan zul je ook altijd zien dat de weekenden na de eerste werkweken vol afspraken stonden die ik niet kon afzeggen. Man wil heel graag helpen maar kan mij niet de steun geven die ik nodig heb omdat die vooral op emotioneel vlak ligt. Daarom doet hij zijn best om alles extra goed te doen waardoor er nog meer chaos ontstaat dan ik aan kan.

Alles bij elkaar is het erg vermoeiend en mijn hoofd draait overuren. Daardoor slaap ik ook minder dan anders en dat helpt ook niet mee om een fit en fris gevoel te hebben. Ik weet dat dit tijdelijk is, over een paar maanden snap ik meer wat er van mij verwacht wordt, heb ik het huishouden weer op de rit en zal ik ook beter slapen. Nog even doorzetten en dan komt het vanzelf weer goed. Tot die tijd kan het dus zijn dat ik mij hier minder laat zien maar dat wil niet zeggen dat ik niet aan jullie denk.